Nevzat DAĞLI
Anadolumuzun
bakiri idik,
Saltanat rüyası gördük aldandık.
Kutsal davamızın şakiri idik,
Ne istedilerse verdik aldandık.
Ordumuz kumpasa geldi görmedik,
Paralel, açıyı deldi görmedik.
Adalet hukuku sildi görmedik,
Senaryo yazana sorduk aldandık.
Sıfır sorun vardı, çevremiz sakin,
Bizden yana idi Moskova, Pekin.
Osmanlı hayali görmüştük lakin,
Eşbaşkan olmaya vardık aldandık.
Arabın baharı bize bahardı,
Batı desteğinin kesildi ardı.
Son elde kumarı kazanmak vardı,
Kağıdı yeniden kardık aldandık.
Esat, Eset oldu, gözden düşmedi,
Ateşe oturttuk, yine pişmedi.
Paralar harcadık, hiç yetişmedi,
Elleri dizlere vurduk aldandık.
Papa da uymadı verdiği söze,
‘Soykırım var’ dedi, dayattı bize.
Avrupa Birliği vermiyor vize,
‘Gümrük Birliği’ne girdik aldandık.
Başımız belaya girer ilerde,
Gönüllü tutulduk her türlü derde.
Uluslararası meselelerde,
Haksızın yanında durduk aldandık.
‘Kürt Sorunu’ vardı çözecek idik,
Doğu’da serbestçe gezecek idik.
Akille süreci düzecek idik,
Başımıza bela sardık aldandık.
Çalanla çalmayan bir tutulmuyor,
Yargısız aklanma hiç yutulmuyor.
‘On yedi Yirmi beş’ unutulmuyor,
Mecliste defteri dürdük aldandık.
Safız dedik millet öyle sanmıyor,
Hakkı vermez isek, boşa kanmıyor.
Din iman desek de halk inanmıyor,
Yandaşın gözünde erdik aldandık.
Yalaka yağcılar hep bize eşti,
Rakibi yokladı, sırrını deşti.
Bizden olmayanlar ötekileşti,
Milleti ortadan yardık aldandık.
Muhalife vurduk belden aşağı,
Yerini doldurdu elin uşağı.
Bize inanmadı gençlik kuşağı,
Onlara tuzağı kurduk aldandık.
Kime güvendikse güveni yıktı,
Saflık oyununu seyreden bıktı.
İstihbarat ektik, fiyasko çıktı,
Balyozla vurarak derdik aldandık.
Aldanmak iyidir, aldan istersen,
Öyle seviyorlar, nedendir dersen.
Nevzat’ın fikri bu, eğer ki yersen,
Unları iplere serdik aldandık.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat