Yarın anneler günü kimimiz için buruk, kimimiz için sevinçli bir gün. Anne tektir, gitti mi gider, yedeği yoktur. Hayatta iken pek bilinmez kıymeti, çoğu zaman ikinci planda kalır. Sessiz ve derinden incitmeden , sorunları çözme maharetleri çok gelişmiştir. Adaletin terazisi hep ellerindedir. Evlatlar arası hak hukukta en yüce mahkeme gibidirler. Küçük evlatlar biraz kayırılsa da, o kadar olur…
“Ağlarsa anam ağlar, gerisi yalan ağlar.” Türkiye’de uzun zamandır hep anaların üzerinden siyaset yapıldı ama sonuçta yine onlar ağladı. Nerede ağlamadılar ki,Yemen çöllerinden, Çanakkale’den, Kafkaslar’dan, Sakarya’dan, Dumlupınar’dan, Güney Doğudan, Reyhanlı’dan, Soma’dan, Ermenek’ten bir rüzgar esse, bir haber gelse yine onlar ağladı.
Anneler bir ülkenin kaderinde çok etkilidir. Türk Tarihine baktığımız zaman kadınlar savaşlarda hep eşlerinin yanında olmuşlardır. Kurtuluş savaşının fitilini de yine kadınlar ateşlemiştir. İstanbul işgal halinde iken bile; Halide Edip Adıvar Sultanahmet Mitinginde, binlerce kişiyi toplayıp vatanın içinde bulunduğu durumu kelle koltukta anlatarak vatandaşı bilinçlendirebilmiştir. Tarihte buna benzer birçok örneği görebiliriz…
Evet yarın anneler günü, onlar en güzel hediyelere layıktır. Ama en güzel hediye onların yanında olabilmektir. Çok işiniz olabilir, paranız az olabilir. Dünyada yaşıyor ise anneniz, mutlaka onun gönlünü alın. Onların gönülleri çok zengindir. Sizden çok pahalı hediye hiçbir zaman ummazlar. Akıllarından bile geçirmezler. Mütevazıdirler. Dizinin dibine oturabiliyorsanız çok şanslısınız. Bunun kıymetini bilin. Yarın çok ararsınız ama iş işten geçmiştir. Vicdanınız hep rahat olabilmesi için, gidin elini öpün. Öpülecek el varken , benden söylemesi…
Anne karşılıksız vericidir. Fedakardır, cefakardır, yuvayı yuva yapmak için bir ömrü harcar ve geriye bakmaz. Gün olur yuvadan kuşlar uçmaya başlar. Artık saçlar ağarmaya başlamıştır. Yaşam boyu hep ev halkının sorunlarıyla boğuşmuştur. Biraz dinlenmek bu hayatta onun da hakkıdır ama ne çare, mezara kadar rahat yüzü yoktur ona. Bu sefer de torunlar çıkar piyasaya. Gençler annelerine güvenirler. Yavaş yavaş yaş ta kemale erer…
Şeker firmalarının biri, bir reklam yaptırmıştı. O reklamı hiç unutamıyorum. Yaşlı bir anne baba bir bayram sabahı çocukları gelir diye heyecanla beklerken kapı çalar, gele gele kim gelsin, Kapıcı çıkar karşılarına. Boynu bükük kala kalırlar. Çok duygusal ve içten bir reklamdı. İşte ekilen her tarlada her zaman mahsul olmaz. Bazen yabani otlar ekilen ürünü yok eder. Tüm çabalar heba olabilir…
Sözü uzatıp dolandırmaya gerek yok. Ciltlerce kitap yazsanız, anlatmakla bitiremezsiniz. Bazen bir bakış, bir dokunuş, bir telefon, küçük bir çiçek, bir öpücük, hasta yatağında bir bardak su, baş ucunda bir dua, bütün bu ciltlere sığmayacak kadar kıymetli ve makbul olabilir. Onu siz değerlendiremezsiniz. Sizin göreviniz; olması gerektiği yerde bulunmak, yapılması gerekeni bocalamadan, savsaklamadan yapmak/yapabilmektir. Gerisi sizi ilgilendirmez. Bu dünyadan göçen tüm Annelere Allah’tan rahmet, sağ olanlara uzun ömürler diliyorum.
(09.05.2015)