Hazreti Ömer… Adaletin timsali… En adaletli devrin sembolü…
“Devlet malı” deyince titreyen, maiyetini de titreten Halife… “Müminlerin Emiri”!
Devlet işlerinde devletin mumunu, şahsi işlerinde kendi mumunu kullanacak kadar doğruluk ve dürüstlükte hassas!
“Gelir dağılımı” hususunda, belki de dünya tarihin en adil devri…
Kısaca, “adalet” deyince, “Müslümanlık” denince aklımıza gelen devir: “Ömer’in devri”!
Başlıktaki ifade, Safahat’tan… Mehmet Akif, en az bir asır evvelki Türkiye’yi tasvir ediyor: “Şekil yönünden; sanki Ömer’in devri”!
Aradan yüz yıldan fazla zaman geçmesine rağmen, “şekil yönünden” değişen bişey var mı?
Tespih, sakal, cübbe, sarık, şalvar… Hele, şu televizyon ekranları… İftar ve sahura yakın saatlerde…
Allah, Kitap, Peygamber, Kur’an, hadis, ayet dillerden düşmüyor…
Herkes “namaz, oruçta, zikirde”… Menkıbeler gözlerden seller akıtıyor…
Gelgelelim, “öz”den ne haber? “Kul hakkı”ndan, “devlet malı”ndan… “Komşuluk ve insan hakları”ndan, “çocuk hakları”ndan, “gelir dağılımı”ndan, “rüşvet”ten, “yolsuzluk”tan, “israf”tan ne haber?
Akif, yüz yıl öncesinin göstermelik dindarlığının “riya”; “din, iman, takva”nın “yalan” olduğunu haykırıyor…
Akif’in mısraları ölümsüz, Akif bugüne de sesleniyor… Bizleri de uyarıyor. Büyük Akif’i rahmetle anarak, o muhteşem mısralarını tekrar tekrar okuyalım… Akif’ten bahseden olursa, bu mısraları da hatırlatalım:
“HEPSİ YALAN
Sofuluk satıyorsun, elinde boy boy tespih,
Çevrende dalkavuklar; tapınır gibi, la-teşbih!
Sarık, cübbe ve şalvar; hepsi istismar, riya
Şekil yönünden sanki; Ömer'in devri, güya!
Herkes namaz oruçta; hepsi sözünü dinler
Zikir Kur'an sesinden, yerler ve gökler inler!
Ha bu din, iman, takva; inan ki hepsi yalan
Sen onları kendine, taptırırsın vesselam!
Derdin davan sadece, hep nefsi saltanatın
Şimdilik putu sensin, tapılan menfaatın!
Hey kukla kafalı adam, dinle sözümü tut
Bunların dilinde Hak; ama kalbi dolu put!”
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ,
kolayhaber.net'ten… Bindi ve iftara gitti!