Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Enseyi karatmayın!
Biliyorsunuz, bu, Çetin Altan’ın meşhur ettiği, sık sık kullandığı bir söz…
Ne demek?
Usta, “Geçip Giderken” adlı eserindeki bir makalesinde açıklıyor:
“Rumelililer, efkârlı gördüklerine:
‘Enseyi karartma’ derlerdi.
Yüz zaten kararabildiği kadar kararıyordu, karanlık, enseye de geçti mi iflâh olmak artık kolay değildi.” (S.31)
Adı geçen kitabın baskı tarihi 1968 (Bilgi Yayınları)…
Çetin Altan, bu kitapta, ortalama yarım asır önceki makalelerini toplamış.
Lâkin yazılar o kadar taze ki, Usta, bugünün tarihiyle yayınlasa, çoğu gündeme cuk diye oturur.
Bugünkü sıkıntıları yarım asır evvel de yaşamışız… Siyasetçiler, o günkü iktidar sahipleri yaşatmış…
Bugünküler de yaşatıyor…
Siyasetteki anlayış,
Halkın vaziyeti hiç değişmemiş mi?
Kitaptan bir-iki örnek getireyim, değişiklik olup olmadığına siz karar verin:
“Ya yüzsüzlük, ya iki yüzlülük… Aslında bunlardan birini tercih etmek, hiç de önemli değildir; her ikisi de siyaset piyasasında çok rahat parsa toplar.” (S.24)
Bir kasketliye anlatıyor:
“Pamuklar, tütünler, zeytinler, gemiler ve trenler hep sizin gücünüzle… Neden farkında değilsiniz bu gücün?
Kasketli yüz zorlayacak kendini anlamaya… Belki sezecek de bir şeyler… Ama sonra başkaları gelecek, yalanlar yalanlar söyleyecek ona… Belki bir de elli kâğıt verecek. Ve sonra bir şey fısıldayacak kulağına…” (S.109)
x x x
Yarım asır evvel ve ondan da yıllar önce “rotayı değiştirmek” isteyenler hep çıkmış…
Usta’nın böyle macera heveslilerine, o günlerdeki cevabı, çok net, bilgece ve tarihî:
“Bağır, çağır, kız, söv, tepin… Hepsi boşuna… Gemi rotasında yürüyecektir.”
x x x
Yukarıdaki parça, 14 Nisan 2014 tarihli, “Türkiye’nin rotası” başlıklı yazımdan alınmıştır.
Çetin Altan, köşe yazarlığı boyunca sık sık yapardı bunu: Eski yazılarından birini yayımlar; siz onu güncel, “taze” bir makale olarak okurdunuz. Yazının sonunda, yayımladığı ilk tarihi ve gazeteyi bildirirdi… Bu bazen, 20-30 yıl öncesine ait bir yazı olurdu. Şaşırırdınız!
Usta, öyle yaparak, Türkiye’de uzun yıllar müddetince, “pek bişeylerin değişmediği”ni anlatmak isterdi.
Onun anısına yaptığım bu alıntı, sanırım, Usta’nın âdetine uygun düştü, üslubunu andırdı…
x x x
Türkiye’yi, Türk insanını, Türk siyasetini, Türk basınını anlamak, öğrenmek isteyene Çetin Altan’ın eserlerini tavsiye ediyorum.
x x x
Usta’ya Allah’tan rahmet, yakınlarına sabır diliyorum.
Tesellimiz; eserleri, ülkeyi aydınlatmaya devam edecek.
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ, www.gazeteciler.com’dan...
“Artık anlaşılıyor ki ülkeme demokrasinin geldiğini göremeden ayrılacağım bu dünyadan.
Torunlarımıza bırakmayı hayal ettiğimiz ülke bu değildi. Gene de bir hayal kırıklığı yaşamıyorum. Menzil-i maksuda ulaşılamasa da çok yol katettik.
Bir ömür, sadece amaca ulaşmak için harcanmaz. O amaca doğru atılacak bir iki adıma yardımcı olmak için de harcanır.
Yaralı bir devi ayaklarının üstüne koyabilmek için kuşak kuşak o devi sırtımızda taşıdık. Yaralarının iyileşeceğine, o devin ayaklarının üstünde duracağına olan inancımı hiç kaybetmedim. Bir gün bu ülke ayaklarının üstünde duracak. O zaman da, masaldaki gibi “sihirli kedinin çizmelerini” giyerek amacına doğru uçarak gidecek.
Biz torunlarımıza istediğimiz ülkeyi bırakamıyoruz.
Ama siz uğraşırsanız, mücadeleden vazgeçmezseniz, dünyadan ayrılırken “torunlarımıza istediğimiz ülkeyi bırakıyoruz” deme mutluluğunu siz tadabilirsiniz."
 Hayatını kaybeden Çetin Altan kimdir? |
Hayallerinizden, ümitlerinizden, mücadelenizden vazgeçmeyin.
Amacınıza ulaşamazsanız da, bu amacı gelecek kuşaklara devretseniz de, kozmosla son hesaplaşmanızda, “daha iyi bir dünya için biz de fena mücadele etmedik” diyebilirsiniz.
Bu da az şey değildir. Buruk da olsa, yorgun gözlerinizde bir tebessüm yaratır.
O tebessümlerin çoğalması da elbet bir gün kurtarır bu ülkeyi.
Enseyi karartmayın.”
radikal.com.tr'den...