Türk Milleti dediğimiz zaman aklımıza gelen iki olgu vardır; ezan ve bayrak. Biri maddiyatımızın, diğeri maneviyatımızın simgesidirler. Birisi gövde olarak varlığımızı, diğeri maneviyat olarak canlılığımızı resmeder. İşte biz böyle bir milletiz. Nerede ismimiz anılır; gözlerimiz ve kulaklarımız devreye girer, bir işaret ararlar. İşte o işaretler; ezan ve bayraktır. Eğer ki, bir vatan toprağında, Albayrak dalgalanıyorsa mavi göklerde hürriyet içinde ve ezan sesleri tüm mavi göğü kaplıyorsa ve tüm mevcudata yayılıyorsa işte orası Türk beldesidir deriz ve denilene inanırız. Albayraksız ve ezansız topraklar bizim için ölü topraklardır. Topraklarımızın diri kalmasının yegâne koşulu; ezanların ve bayrakların, mavi göğü şenlendirmeleridir. Bu durumun ilanihaye bu şekilde idame etmesi için, bu milletin evlatlarının da diri ve iri olmaları şarttır. Uğruna canlarını ortaya koymaları iktiza eder. Şehitliğin manasını ve ehemmiyetini idrak etmeleri icap eder.  Bayraklar düşer, ezanlar susarsa; bir toprak üstünde yaşamak hiçbir anlam ifade etmez. Toprak, toprağı toprak yapan kıymetleriyle bir mana kesbeder. Türk Milleti için, din, devlet, vatan, millet ve ümmet her şeydir, gayrısı teferruattan ibarettir. Ama bu olguları olaylaştıran şeylerde vardır. Bir İstiklal Marşı, bir Albayrak, bir Ezan-ı Muhammedi olguların olaylaşmasını ifade ederler. Olgulara sahip çıktığımız kadar, olguların olaylaşmasını da tahakkuk ettirmeliyiz. Çünkü olgular, ancak olaylaşarak varlıklarını muhafaza edebilirler. Burada şeytanın derin tuzağı karşımıza çıkmaktadır. Şeytan olgulara ses etmiyormuş gibi kendini göstermekte, fakat olaylaşma boyutunda müdahale etmeye yeltenmektedir. Çünkü bilmektedir ki, olgular olaylaşmıyorsa bir müddet sonra unutulur giderler. İşte kahpe tezgâh budur. Buraya azami dikkat etmek iktiza eder. Hem devletin hem de vatan evlatlarının dikkat etmeleri icap eder.

YORUMLAR