İnsan, yaradılışından gelen bir aktivite ile, her zaman yaşamak ve yaşamını devam ettirmek için uğraş verir. Bu uğraşı, kendini mutlu edecek bir yaşam biçimine döndürmek de, ikinci gayesini oluşturur. Karşısına çıkan mutsuzluklara tepki olarak, yaşama küsme, hayattan nefret etme, kin ve düşmanlıkların sebep olabileceği durumlarda ölümü göze alan, hiçe sayan davranışların olduğu bilinir ve görülür. Ancak ölümü göze almakla, intiharın hiçbir benzerliği yoktur. İnsanın kendini öldürmesi için yapacağı (başkaları ile beraber de olsa) plan ve hareket, hasta olmayan bir beyinin eylemi değildir.
Kanaatimiz odur ki; İntihar eylemi yaparak, kendini ve tanımadığı bir takım kişileri öldürebilen insan, psikolojik olarak hastadır. Cezai ehliyeti de yoktur. Yani bu kişinin neden bu eylemi yaptığını düşünmek doktorların görevidir.
Siyasilere düşen, en önemli gördüğümüz görevi hatırlatmak zorundayız: Kişinin intihar eylemi yapacak bir ruh haline getirilip, ona maddi desteği de sağlayan örgüt sorumluları, katliam sorumlularıdır. Bunların idam cezası almaları için, her şey hazırlanmalı ve yapılmalıdır.
Bazı ilaçlarında (uyuşturucu türü) intihara sebep olabileceği söylenmektedir. Biz, bu noktada tarikatların da, bu ilaçlar gibi etkili olabileceği fikrindeyiz. Çok güçlü bir Amerikan tarikatı olan Moon tarikatı, birbirini tanımayan 1500 kişiyi, her sene stadyumda evlendirebiliyor. Gene Amerika’daki Amish tarikatının, teknolojiden uzak yaşamları, telefon, elektrik, motorlu araç kullanmadıkları ve doktora gitmedikleri bilinmektedir. Bir Japon tarikatının, 1995 de Tokyo metrosunda Sarin gazı ile 12 kişiyi öldürdüğü, 6000 kişiyi yaraladığı görülmüştür. 1978 de bir Amerikan tarikatı, Güney Amerika’da yerleştikleri bir ormanlık bölgede, dünyanın en büyük tarikat katliamını gerçekleştirdi. 911 tarikat üyesi (küçük çocukları dahil) siyanürle hayatlarına son verdiler. Tarikat liderinin (ölülerinin kutsallığını anlatan) ses kaydı, ele geçenler arasındaydı.