ABASE SURESİ 23. ve 32. AYETLER TEMELİNDE İZAHLAR
Bu ayetlerde diğerleri gibi muhkem, sarih ve beliğdir. Tefrik etmeksizin yekpare kullaradır nida. Ne zengin dışarıda bırakılmıştır ne de yoksul. Çünkü hepsi kuldur ve eşittir. Hepsi aynı hayatın içindedirler ve ölümü birlikte tadacaklardır. Hesap günü birbirinden üstünlükleri yoktur. Evet, bizatihi hissederek yaşadığımız ve keskin realitelerle karşı karşıya olduğumuz ama mütemadiyen ideali arzuladığımız bu evrende bir devrim tahakkuk edebilir fakat bu devrim, muhakkak olarak ahlak ve adalet devrimi olmalıdır. Allah’ın istediği bir devrim olmalıdır, Allah’sız bir devrim değil! Asla mutlak eşitliği dikte edip, tüm insanları mutlak şekilde eşitleme derdinde olan bir devrim değil. Yani, imtihan olgularını lağvedecek ve bunu metazori gerçekleştirecek bir devrim olmamalıdır. Zira böyle bir şey, haddi ve hududu aşmaktır. Hayat denge ve ölçü üzerindedir. Hayat, başlı başına bir imtihan yeridir. Algılayamadığımız, anlayamadığımız, kavrayamadığımız, fark edemediğimiz ve beceremediğimiz nokta burasıdır işte. Ya Siyonist Emperyalizm ezer, sömürür, mahveder ya da Siyonist Komünizm bir devrim yapar, mülkü monopolüne alır ve insanları metazori eşit kılmaya çalışır ve böylece ezer, sömürür, mahveder. İkisi de yalandır, yanlıştır, aldatandır. İkisinde de denge, ölçü yoktur. İkisi de muhakkak olarak müttefiktir, kardeştir, dosttur, arkadaştır, aynı yolun yolcusudur. Ne kadar da birbirleriyle zevahirde amansız düşman olarak müşahede edilseler de. Allah, dünya denilen tarlada bol bol nimetler var etmiştir. Bu nimetleri de insan için var etmiştir. İnsan da muayyen bir denge ve ölçü üzerinde varkılınmıştır ve ancak bu denge ve ölçüyü muhafaza ederek varlığının idamesini sağlayabilir. Ötesi yalandır! Ama insan aldanmaktadır.