Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.

 

Türkiye Odalar ve Borsalar Birliği (TOBB)’a göre, Riski Azaltan Faktörler;

2001’den farklı olarak Kamu maliyesi çok daha iyi durumda.

Bankacılık sistemi çok daha sağlam ve ‘çürüklerinden ayıklandı.”

Mali sistemde Denetim ve Gözetim güçlendirilmiş durumda.

*                        *                      *

Riski Artıran Faktörler;

Reel Sektörün yurtdışı borçlanması yüksek ve artmaya devam ediyor ama uzun vadeli borçlanma sayesinde risk azalıyor.

Yükselen Cari açık ve Bozulan Finansman Kalitesi;

               (milyar $)                                            2007                2008 (son 1 yıl)          

               Cari Denge                                        -38                  -47

 

*                            *                 *

Toplam Vergi Geliri (Milyar YTL);

                      

2007 ilk 8 ay              2008 ilk 8 ay              Artış

                         

               59,1                            70,3                            % 18,6

 

*                            *                 *

Başka göstergeler de var. Üretimde; gıda ve taşıt dışındaki bütün sektörlerde, 2007’ye göre daralma var.

Yukarıdaki verilere bakarsak; en önemli risk faktörü “cari açık” olarak gözüküyor. Yani, ülkeye giren dövizin, çıkandan az olması ve aradaki farkın büyümesi.

Fakat bu tek başına bir “kriz” sebebi midir?

Yukarıdaki göstergelerde çok açık ve somut bir gelişme var.

Vergi gelirlerindeki artış!

Bu yılın ilk 8 ayındaki toplam vergi gelirleri, geçen yılın aynı dönemine göre yüzde 20’ye yakın artmış. Bu rakam, enflasyon oranının iki katı anlamında… Demek ki, ülkedeki alışveriş geçen seneye göre daha fazla! Bir durgunluktan söz etmek de mümkün gözükmüyor.

Peki, “kriz” lafları nereden çıkıyor?

Batı nezle olmuş, biz sıtma oluruz korkusu, herhalde!

Veya siyasî!

Maksat hükümeti yıpratmak!

Hükümetin ekonomik icraatlarının çoğunu biz de yanlış buluyoruz, eleştiriyoruz.

Kaygılarımız çok başka ve derin!

Bir “ekonomik kriz” olursa hükümet düşer mi, bilinmez?

Ama daha önceki “kriz”lerden dolayı iyi bildiğimiz bir şey var!

“Kriz”lerin faturası hep işçiye, küçük esnafa çıkarılıyor.

 Şurada, asgarî ücretle de olsa çalışıp idare eden işçinin, dükkânını açınca üç-beş kuruşla evinin geçimini sağlayan esnafın işsiz kalmasından endişe ediyoruz. Böyle durumlarda asıl bunalıma, hatta depresyona girenler hep o masumlar oluyor.

Endişemiz budur.

Zaten çok yaygın olan işsizliğin daha da artması…

Zaten son derece bozuk olan gelir dağılımının daha fazla bozulması...

Bunların sonucunda da toplumsal huzursuzlukların daha da tırmanması…

Daha önceki bir yazımızda belirttiğimiz gibi biz zaten dipteyiz. Veya dünkü yazımızı yorumuyla zenginleştiren Ekrem Şama üstadın belirttiği gibi, zaten “kriz”le 50 yıldır koyun koyuna yatıyoruz. Dolayısıyla “kriz” denilen şeye Türkiye’nin tahammülü yoktur. “Kriz”e girmemiz, çukura düşmemizle eş anlamlıdır.

Dünyada ve Türkiye’de bu konuda neler oluyor; yazarımız Ekrem Şama’nın iki gündür yayınladığı makaleler gayet güzel açıklıyor. Okumanızı öneririm.

*                   *                 *

TOBB’dan Bir Atasözü

 

Büyüme olmayan ekonomi;

               işsizlik, yoksulluk, huzursuzluk ve kavga üretir.

*                            *                 *

 

Üstatlardan

 

Geri Dön…

 

Bırak şu Batı’yı, batarsa batsın,

Ahmetsin, Mehmetsin, sen bir Muratsın,

Corçlara, Hanslara gönül bağlama,

Sonra dönüp ahvaline ağlama,

Böyle gider isen, haraç mezatsın.

 

Beri dön Kardeşim n’olur beri dön,

Dönmenin zamanı, hem de yeri, dön,

Ceddin Nasıl yapmış, tarihine bak,

Daha yakındasın olmadan Irak..

İlerisi çıkmaz, artık geri dön…

 

 

Seyfeddin Karahocagil, 9 Ekim 2008, Amasya

 

 

Önceki Yazılar

Tarih: 14.10.2008 Okunma: 670

YORUMLAR