Batılılar ancak çıkar gördükleri çok az sayıda insanı ülkelerine alırlar. Binlerce insanın yollarda ölmesi onları ilgilendirmez. Batılı, insan olmaya değil, insan görünmeye önem verir. İnsancıl oldukları kabul edilse bile, bizi insan olarak görmedikleri bilinmelidir. Çıkarları yüzünden bu ülkeleri kana buladıkları, yani bu vahşetin mimarı oldukları ortadadır. Vicdan mazlumda aranır, zalimde aranır mı?

              Korkumuz ve görülen odur ki: Emperyalizmin Suriye için planladıkları veya yeni şartlara göre planlayacakları şeyler ülkemizi de (belki de esas olarak bizi) kapsamaktadır. Bu zamana kadar beraber hareket etmekle gelinen durumu bırakalım. Bundan sonra eğer her şeyi hesap eden, akılcı, milli bir politika (başlamış gibi görülen) takip edilemez ise, geleceğimiz olamaz. Bu göç dalgasının bize, indirilen veya indirilmesi beklenen darbelerden biri olduğu görülmelidir.

              Göç edenin ve Suriye’nin işi zaten bitmiştir. Her şeyini kaybetmiş, aileden hayatta kalanlar, kucaklarından soğuktan ölen yavrularını bırakıp, kalanlarla ya köşe başında, ya trafik ışıklarında dileniyor veya kamyon kasalarından sağ çıkarsa, ümitsiz deniz yolculuğuna başlıyor. 

              Şu olanlardan, giriş yapan göçmenlerin ne derece kontrolümüz altında olduğu görülmüyor mu? Kontrolleri bugün zor olan bu yüz binlerin yarın ülke şartları ve dilini öğrendikleri zaman, kontrolü daha kolay mı olur? Hiç kimse iş bulmanın, mesken edinmenin, sağlık ve eğitim ihtiyaçlarının kolay karşılanacağını söyleyemez.

              Emperyalizmin maşası olan, bir avuç kendi vatandaşımız (pkk)’nın, ülkeye ve Kürtlere yaptığı zarardan daha iyi bir örnek nasıl bulunur?

               Zor ve kritik bir noktada olduğumuzdan, sorumluluk taşıyanların doğru adımlar atmasını, şu güzel ülke için, canı gönülden dileriz.