Her gün cinayetler, her gün felâket,
Seni uğursuzluk sardı Türkiyem.
Her gün hıyanetler, her gün delâlet,
Gelmiyor bir türlü ardı Türkiyem.
Nerden musallattır bu kötü kader?
Yurdu baştanbaşa kapladı keder.
Kimin eli bağlı, kimler ne eder?
Kimler defterini dürdü Türkiyem?
Nasıl strateji, politikaysa,
Çığlar üstümüzde her nerden kaysa.
Deniz kıyısında yüzerdik oysa,
Bebek cesetleri vurdu Türkiyem.
Bir yanda PKK, bir yanda IŞİD,
Terör sardı yurdu bak çeşit çeşit.
Askerim, polisim yanıyor, işit,
Ocaklara düşen kordu Türkiyem.
Kimisi ödüyor borcunu canla,
Kimisi duş ister dökülen kanla.
Tilkiler planı kurmuştur, anla,
Aslanı cepheye sürdü Türkiyem.
Kimler uşak olur emperyalizme?
Kimler heveslidir zora, Nazizm'e?
Barışa hasretken kim giydi çizme?
Kimler bu ortamı gerdi Türkiyem?
Kimin ihtirası, kimin garezi?
Yiğit, ya şehit ya oluyor gazi.
Atatürk yolundan aldılar bizi,
Oysa orda umut vardı Türkiyem.
Yangın körüklerse tepeye konan,
Suya hasret gider alçakta yanan.
Açlıktan ölen var, soğuktan donan,
Kiminin yemektir derdi Türkiyem.
Ortalık kan gölü, her gün bir kaza,
Dertlere bulandım ben yaza yaza.
Zalime alkış var, mazluma ceza.
Adaleti bulmak zordu Türkiyem.
Terörle sarsıldı Başkent Ankara,
Şimdi nere gider düşenler dara?
Nasıl kapanacak açılan yara?
Kalbimize düşen kordu Türkiyem.
Bereket kalmadı, çoğalmaz azım,
Mızrabım yırtıldı, iniler sazım.
Bağırmak, çığırmak, silkinmek lâzım,
Aymazlık, hıyanet yordu Türkiyem.
Ağlıyorum yurdum, güzel vatanım,
Çocuklar ölüyor, yanıyor canım.
Gözyaşı, hıçkırık şimdi dört yanım,
Acılar kalbimi yardı Türkiyem.
Bir garip Nevzat'ım, çare ararım,
Sazdan sözden başka neye yararım?
Tevfik Fikret gibi ben de sorarım,
Yok mu kurtaracak yurdu Türkiyem?
Halk Ozanı Karamanlı nevzat