Sevgili Arkadaşlarım, benim memleketim Karaman son günlerde iğrenç bir olayla anılır oldu. Türkiyemizin üzerine çöken kara bulutlar, en kirli yağmurunu bu güzel kentimize bıraktı. Bir gün güneş açılacak, biz kalan pisliği süpüreceğiz.
Sıla derdi düştü yine içime,
Dost, beni gördükçe Karaman anlat.
Gurbetçi olmuşum bakma suçuma,
Yanına vardıkça Karaman anlat.
Mevlana soyundan, Yunus’tan söz et,
Türkçeyi överken tarihi gözet.
Mustafa Kemal’den yaparken özet,
Aslını sordukça Karaman anlat.
Üniversitesi Mehmet Bey’den mi?
Karamanoğlu’nun asil soydan mı?
Kâzım Karabekir sizin köyden mi?
Adını verdikçe Karaman anlat.
İmaret yoksulu düşünüyor mu?
Aktekke eşiği aşınıyor mu?
Kale’nin taşları taşınıyor mu?
Balyozlar vurdukça Karaman anlat.
Hatuniye şimdi restoran mıdır?
Gazalpa hayatta en son an mıdır?
Kırmahalle hâlâ öte yan mıdır?
Kefenler sardıkça Karaman anlat.
Koyunu, elması ünlü mü yine?
Bu gün ne yapıldı, ne kaldı düne?
Ezan, doluyor mu her gelen güne?
Huzura erdikçe Karaman anlat.
Bisküvi üreten kaç fabrika var?
Bağ, bahçe doldu mu köylere kadar?
Karadağ başında durur mu radar?
Sinyaller sürdükçe Karaman anlat.
Hacıbaba dağı kara doydu mu?
Deliçay kudurup tarla oydu mu?
Fisandon barajı suyu koydu mu?
Ekinler derdikçe Karaman anlat.
Kırbağı, Şarözü bağ mıdır hâlâ?
Çevreler ağaçsız dağ mıdır hâlâ?
Yaşdaşım, dostlarım sağ mıdır hâlâ
Hasreti kardıkça Karaman anlat.
Sabanı, pulluğu, anlat tapanı,
Anlat, daha var mı fare kapanı?
Tandırda mayalı ekmek yapanı,
Şebiti dürdükçe Karaman anlat.
İstasyonu anlat, ordayım gibi,
Varış yolu göster, dardayım gibi.
Yüreğime su serp, kordayım gibi,
Özlemi ördükçe Karaman anlat.
Gurbette ölürsem mezar taşına,
Karamanlı Nevzat yazın başına.
Ruhum dayanamaz gözün yaşına,
Yanımda durdukça Karaman anlat.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat