Kusursuzluk, hatasızlık, noksansızlık, tamlık, insana ait olmayan özellikler. Dolayısıyla, insan, yaptığı işlerde kusurdan uzak olamaz. İnsanın kusurlarından kısmen arındırılması, diğer insanların yardımı sayesinde olur. Yardım edicilerde kusurlu olduklarından, tam olarak kusurlarından arınmak, insan için söz konusu değildir.
Buradan insanın, kendine yardımcı olarak seçeceklerinin önemi ortaya çıkar. Yönetici konumunda olanlar, bir tek kendilerinin sorumluluğunu taşımadıklarından, (eğer iyi niyetlilerse) hatalarının en aza inmesi için, iyi seçilmiş yardımcılara yani kendini ikaz edicilere (uyarıcılara) ihtiyaçları vardır.
Çıkar amaçlı veya yandaş, uyarıcı veya danışman kılığındaki görevliler, konumuz dışıdır. Bu kargayı kılavuz seçmek anlamındadır. İnsanın en hayırlı yardımcıları, dalkavukluk edenler değil, yanlış iş yapacak elini tutanlardır.
Hatırlanmalıdır ki; Peygamberler, yanlışları Allah tarafından düzeltilen insanlar olduklarından, kusursuz, tam ve yegane yardımcılardır. Din Allah’ın olduğundan, dini önder onun elçisinden başkası asla olamaz. Hiç kimse onun vekili de olamaz. Olursa kendi kusuru dine girer. Dinin kusuru (haşa) Allah’ı kusurlu kılar. (Dini bilgileri öğrenmek, öğretmek, alim olmak gibi meziyet ve üstünlükler, dini önderlik demek değildir.)
Ülkemizde İlmihal kitaplarının sayısı oldukça fazladır. Ama biri vardır ki senelerdir satılır. Bin küsur sayfalık, dini en ilmi ve ciddi anlatıyor sanılır. (Tam İlmihal) ismindeki bu kitap, Kuran dışı yani İslam dışı bir çok yanlış, uydurma bilgileri içerdiği halde, dini hiçbir kitap yazarının cesaret edip kullanamadığı (Tam) kelimesini kullanabilmesi bile egosunun azgınlığını anlamaya yeter.
Beğenmediğimiz batılıların, ilk okuldaki çocuklarının kullandığı silgi üzerindeki yazıları ibretliktir. (Nobody is perfect) Kimse mükemmel, kusursuz, tam değildir. Allah’ın kitabından başka hiçbir kitaba, yüzde yüz doğru veya hatasız, tam denilemez.