Zayıf yaratılmış insan; istediğinin olmaması, içinde olduğu olayları bile tam kavrayamaması, gelecek kaygısı, ölüm gerçeği, telaş, önlem alma, ürkeklik, korku, bencillik, ümitsizlik, güvensizlik, şaşkınlık, şüphe, kararsızlık, ezilmişlik, doyumsuzluk, endişe, kötümserlik, kuruntu, panik, bocalama gibi baskıların altından kurtulmak için bir güce inanmak ihtiyacı duyar. Bu ihtiyaç onu dini bir arayışa sokar.
Bu din arayışı ile insan; gene insan yapısı bir sistemin kucağına düşme tehlikesi ile karşılaşır. Tek Allah kabulü dışındaki, ateizmden başlayarak bütün dinleri kapsayan, insan yapısı sistemler, insanlığa fayda yerine zarar getirir.
Hiçbir Peygamber dini yapılandıramaz ve dinin sahibi konumunda olamaz. Dinin sahibi yalnızca ALLAH’ tır. Peygamberlerin görevi, bunu öğretmektir.
İnsanın şeytanca zekası, önce Peygamberi kutsayıp(büyütüp) Allah ve dine ortak yaptı. Bunu takiben, kutsadığı diğer kişileri Peygamber seviyesine çıkardı ki onları da tanrılaştırabilsin.
Eğer sizin bir kişiye inancınız; Onun Allah’ın sevgili kulu, onun dediğini yapmak Allah’ın sevgisini kazanmak olduğu, onun kurtarıcınız ve ahirette şefaatçiniz olduğunu kapsıyorsa, KURAN’ın getirdiği dinin dışında olduğunuzu bilin.
Şu anda ülkemizdeki din eğitiminin; tasavvuf kültürü ve mezhepsel görüşlerin baskısı altında olduğu, Kuran’ın yetersizliğinin konuşulduğunun farkında değilsek, ne yapsak boştur.
Sıkı durun! Daha mehdiler çıkmaya başlamadı.