Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
“Amerika’nın belini kırdık”,
“Amerika’nın sebep olduğu şehitlerimizin kanını yerde komadık”,
“Bunlar Amerika’nın son çırpınışlarıdır” desem bana inanır mısınız?
İnanmazsınız, tabii!
Çünkü bunların gerçek olmadığını görüyorsunuz, biliyorsunuz… Amerika orada sapasağlam duruyor.
x x x
Dün (09 Ekim 2016), terör örgütü PKK olağan işlerinden birini daha yaptı ve bir patlamayla 10’u asker, 18 kişiyi şehit etti, 27 kişiyi de yaraladı.
Uzmanlar, hemen TV’lere çıktılar… Şu benim yukarıda, tırnak içinde yazdığım cümleleri, “Amerika” kelimesi yerine “PKK”yı koyarak tekrar ettiler. Hatta “Köy Korucuları Konfederasyonu Başkanı” bile bağlanarak benzer sözleri tekrar etti.
Peki, bu sözler ilk defa mı tekrar ediliyor?
Hayır!
Özal’ın başbakanlığı döneminden beri, 30 yıldır tekrar ediliyor… Açın arşivlere bakın!
Hal böyle olunca, bu sözlerin bir inandırıcılığı var mı?
Yok!
Yok, çünkü PKK, yalnızca PKK değil!
Çünkü terör örgütü PKK büyük devletlerin maşasından ibaret… Dolayısıyla, siz diyorsunuz ki, “Maşanın belini kırdık… Maşanın son çırpınışları…”
Oysa maşayı kullanan “güç” yerli yerinde, dipdiri, dimdik duruyor.
x x x
Zaten Amerika da inkâr etmiyor!
5 sene evveline kadar, PKK’nın arkasında Amerika’nın olduğunu anlatmak, kanıtlamak zordu. Çünkü o vakitler PKK’nın Suriye kolu YPG/PYD yoktu.
Şimdi var ve YPG için Amerika ne diyor: “Bizim kara gücümüz”!
Siz diyorsunuz ki, “PKK neyse, YPG de odur. YPG’ye verdiğin silahlar PKK’ya gidiyor”!
Amerika ne diyor: “YPG’yi desteklemeye, ona silah vermeye devam edeceğiz”!
x x x
Canınızı yakan maşayı istediğiniz kadar kırın… Maşayı kullanan el, her seferinde daha tehlikelisini, daha can yakıcısını üretebiliyorsa…
O üreticiyi durduramazsanız, üretimden vazgeçiremezseniz maşayı kırmanın ne anlamı olabilir?
x x x
Günün çizgisi, Twitter’dan…
