Eğer insançocukları, bendenizi, elimden geldiğince, dilimin döndüğünce, gücümün yettiğince adil olmamdan dolayı seviyorlar ve saygı duyuyorlarsa, vedalarda bendenizi tüm kalpleriyle ve güzel dilekleriyle uğurluyorlarsa niçin zalimliğe yol tutayım? Açıkça söylüyorum; her zaman elimden geldiğince, dilimin döndüğünce, gücümün yettiğince adil olmaya çalıştım, zorlaştırmak için değil kolaylaştırmak için hareket ettim ve bademada bu minvalde çalışacağım, hareket edeceğim. Allah bana adil ol diyor, Peygamber bana adil ol diyor, Kitap bana adil ol diyor. Öyleyse adil olacağım! İşittim ve itaat edeceğim! Kimse kusura bakmasın kardeşim, hakkın hatırını hiçbir hatır için çiğneyemem. Kimsenin de bendenize aksini teklif etme hakkı yoktur ve bu haddine de değildir. Herkes haddini bilecek kardeşim. Ya susacaksın ya da dürüst olacaksın, adam gibi yaşayacaksın! Öyle ulvi değerlerden bahsedipte süfli hareket etme ayrıcalığı yoktur hiçbir insantekinin. Bendeniz, faraza maddi bir gücüm varsa, o güce istinaden hak yiyemem, emek gasp edemem, insançocuklarına zımni baskı yapamam, kan-ter-yaş ememem, insançocuklarının hakkı olan bir şeyi metazori ellerinden alamam, vermiyorlarsa haklarını şayet, farklı yollar deneyerek onların haklarını zorla almam, alamam. Çünkü vicdanım kusar bunu. İnsanlığım utanır bendenizden. Ben zalimlerden olamam! Bendeniz İnsanım kardeşim, bendeniz Müslümanım kardeşim. Dilde değil eylemde İnsan ve Müslüman olmayı tercih ediyorum. Bendenize kin duyan, bendenize düşman olan, bendenizin hakkında kötü düşünen ve bendenizi başkasına kötü tanıtan ve bu yolla hakkımın gasp edilmesine gayret eden nice insan suretli mahlûkların, haysiyetsizlerin, insan müsveddelerinin tek derdi benim adil olmamdır ve bu duruşum işlerine gelmediğindendir. Bendeniz mükemmel değilim, yaptığım işlerimde kusur olabilir ki elbette vardır da, bunu insanca izhar etmekte eksiklik değildir, alıklık ve ahmaklık değildir, zira kompleksim yok, mükemmelim diyecek halim yok, ki bilakis böyle bir iddiada bulunmak, her şeyi bilirim demek, en iyiyi yapıyorum gibisinden tafra yapmak alıklığın, salaklığın dibidir. Ama böyle şeylere alışık değiliz maalesef. Bendenize direkt olarak bir şey yapamayıpta, kusurlarımı, eksiklerimi ganimet bilip oradan bendenize zulmedenlerin tek derdi; sözümde, hareketimde, uygulamalarımda adil olmamdır. Hiçbir dünyalık umurumda değildir bu böyle biline ve asla unutulmaya! Bendeniz adil olacağım, tüm dünyalıkları kaybetme pahasına. Hiçbir dünyalık uğruna şerefimi, insanlığımı ayaklar altına düşüremem kardeşim. Adil olduğum için bir şeyler çekilip alınacaksa elimden, elimin tersiyle itmezsem namerdim. Bendeniz geceleri rahat uyumak istiyorum kardeşim. Ben vicdan azabıyla yaşamak istemiyorum kardeşim. Ben hesabımı en kolay şekilde vermek istiyorum kardeşim. Niye zalim olan birini, adil diye bildiklerimize bildirdiğimiz zaman suçlu biz oluyoruz? Ya da niçin zulmeden birini adil diye bildirdiklerimize bildirdiğimiz zaman, suçlu biz oluruz ve zulüm bize yönelir diye imtina edip, o zulmü bildirmekten korkuyoruz? İnsansak durup düşünmemiz gerekir? Ahirette ki hesaba gerçekten inanıyor muyuz? Bunu gerçekten merak ediyorum. Ve bu sorumu, insanteklerini düşün boyutunda kesinlikle ayırmadan, her bir insantekine yöneltiyorum. Şu asla ve kata unutulmasın; eğer dünya ile korkutulabileceğim düşünülüyorsa, kavgam ölümünedir! 

YORUMLAR