Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.

Atatürk'ü en iyi, en samimi, en doğru kim anlatabilir?

Onunla aynı dünya üzerinde 45 sene yaşamış, Osmanlı'nın son zamanlarında ve Cumhuriyetin ilk yıllarında, Atatürk'ün ölümüne kadar aynı havayı teneffüs etmiş biri olabilir mi?

Öyle biri ki, Atatürk'ten ve ondan sonra gelen iktidarlardan hiçbir menfaati, olmasın... Atatürk'le ve arkasından gelenlerle hiçbir alıp veremediği olmasın...

Öyle biri ki, ne Atatürk'ü istismara, ne de onu olduğundan başka göstermeye ihtiyacı olsun...

Öyle biri ki, biyolojik gözleri kapalı olduğı halde kalp gözü alabildiğine açık, hiç tahsil göremediği halde üniversiteye hoca olabilecek, kültürü, yeteneği ve birikimi olsun...

Var mı böyle biri?

Evet.

Okuyanlarda her bir eseri ayrı bir hayranlık uyandıran, büyük halk ozanımız Aşık Veysel!

* * *

Aşağıdaki eser, Atatürk'ü çok yalın bir dille anlatıyor.

Her mısraya dikkatle eğilmek lâzım.

Bu muhteşem eseri, Aşığın kendi sazından ve yanık sesinden de dinlemenizi öneririm. Eser, Youtube'da mevcut gözüküyor ama site yasak. Girilemiyor.

Eserin ses kaydı bende var. Her isteyene internet üzerinden gönderebilirim.

Çok duygulu, çok hüzünlü, çok içli ve imanlı!

Sözü büyük üstada bırakıyorum. Ozan sözüne eklenecek ne olabilir?

Belki sadece 2 kelime...

Atatürk'ü anlayalım!

* * *

Atatürk'e Ağıt

Ağlayalım Atatürk'e,
Bütün dünya kan ağladı...
Başbuğ o olmuştu mülke,
Geldi Acem, can ağladı...

Şüphesiz bu dünya fani,

Tanrı’nın aslanı hani,

İnsi cinni cem’i mahlûk

Hepisi birden ağladı.

Doğu batı cenup şimal,

Aman Tanrı bu nasıl hal,

Atatürk'e erdi zeval,

Amir memur altın kürsü,

Yas çekip mebusan ağladı.

İskender’i Zülkarneyin,

Çalışmadı buncaleyin,

Her millet Atatürk deyin,

Cemiyet-i Akvam ağladı.

Atatürk'ün eserleri,
Söyleyecek bundan geri,
Bütün dünyanın her yeri,
Ah çektiler, tan ağladı.

Fabrikalar icat etti,
Atalığın ispat etti,
Varlığın Türk’e terketti,
Döndü çark, devran ağladı.

Bu ne kuvvet, bu ne kudret,
Var idi bunda bir hikmet,
Bütün Türkler İnön'İsmet,
Gözlerinden kan ağladı.

Tren hattı tayyareler,
Türkler giydi hep karalar,
Semerkand’i Buharalar,
İşitti her yan ağladı.

Siz sağ olun Türk gençleri,
Çalışanlar kalmaz geri,
Mareşal Fevz’in askerleri,
Ordular teğmen ağladı.

Zannetme ağlayan gülmez,
Aslan yatağı boş kalmaz,
Yalınız gidenler gelmez,

Melek-ül Mevt’in elinden,
Her gelen insan ağladı.

Uzatma Veysel bu sözü,

Dayanmaz herkesin özü,
Koruyalım yurdumuzu,
Dost değil, düşman ağladı.

Aşık Veysel

İkisinin de ruhları şad olsun. Nur içinde yatsınlar.

Önceki Yazılar

Tarih: 08.11.2008 Okunma: 710

YORUMLAR