Hakikat öldürüldü? Çok
yorgunum be. Kollarım kalkmıyor. Bedenim yığılıp kalmış. Ruhum ıstıraplar
içinde. Gövdem, kafam, kalbim, vicdanım o kadar yorgun ki, dinçleşip yeniden
yorgun düşmemek için yok olmak istiyorum bazen. Başkaldırmak, isyan etmek,
çıldırmak, bazen tatlı küfürler etmek istiyorum. Gökyüzüne doğru ellerimi açıp
ölesiye kadar haykırmak istiyorum. Niye böyle, niye? Öldürülemeyen hakikatleri
söylediğim için yanlış adam mı oluyorum? Niye böyle düşünüyorum? Katilim
hislerim galiba. İnsan hislerini nasıl etkisizleştirebilir ki? Hisler
şırıngayla çekilip alınabilir mi ki? Düşünmek istemiyorum. Anlamak istemiyorum.
Bilmek istemiyorum. Hissetmek istemiyorum. Sormak istemiyorum. Sorgulamak
istemiyorum. Bazen yaşamak istemiyorum. İstemiyorum işte! Niye böyle oluyor? Bu
toprakların üstüne bastığım için titriyorum. Utanıyorum. Çünkü bu toprakları
hep ağlatıyorum. Ben bu toprakları düşündüğüm için hakikati arıyorsam, bulduğum
hakikati haykırdığım için niçin suçlu oluyorum ki? Namussuza namussuz, hayduta
haydut, hırsıza hırsız, haine hain, katile katil, yalakaya yalaka demeyeyim mi?
Susayım mı? Çok denedim. O ben değilim! Para uğruna harcıyoruz her şeyi.
Dünyayı, insanlığı, nesli, her şeyi kirletiyoruz dünya için. Ne garip! Dünya
için dünyayı katlediyoruz. İnsan içinde insanı. Trajikomik! Aklımızı hiç
kullanmıyoruz, hiç. Keşke bende kullanmaya alışmasaydım hiç. Ya da gerçekten
kullanıyor muyum ki? Aslında boşverip çekip gitmek istiyorum. Sana ne diyorum.
Hayır diyemiyorum. Niye? Cevap bulamıyorum. Galiba yine hislerimin kurbanı oluyorum.
Yanlışları görmeseydim, hakikati bilmeseydim olmaz mıydı ki? Görüyor ve biliyor
muyum ki? Niye insanım ki ben? Olmasa mıydım? Elimde olsaydı olmaz mıydım ki?
İnsanların cahilliğinden kazanılır mı ki? Böyle bir şey olabiliyorsa, insanlar
bu yüzden mi cahilleştirilir ki? Hala aynı şeyi yapıyorum. İstemediklerimi mi!
Şu lanet olasıca, boş, aptal, saçma, anlamsız dünyayı ayaklarımın altına alıp
haykırmak istiyorum! İnsan nerede? Hakikati kim öldürdü?
EKSTRA:
‘’’’Uyumamak demek, soru
sormak demektir. Zaten cevabı bulsa insan, uyuyabilecek.’’’’
Franz Kafka
‘’’’Suskunlukla
geçiştirilmiş tüm hakikatler zehirlenir.’’’’
Nietzsche