Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
İdlib sonuç!
Yedi buçuk yılın sonucu…
Yedi buçuk yılda izlenen politikalar, yapılanlar, edilenler İdlib’i ortaya çıkarttı… Dayattı!
Son 2-3 seneyi hatırlayalım: Başta Halep, Esad rejimi kaybettiği yerlerde hâkimiyeti tekrar sağlarken, buradaki “teröristler” tahliye edilmişti…
Nereye?
İdlib’e!
O gün, o günler kurtarılmıştı… Bibakıma, teröristler de kurtarılmıştı…
Nereye kadar?
İşte, buraya, bugüne kadar!
O günlerden bugünler düşünülemedi, öngörülemedi mi?
Her şey bir yana, neden Türkiye sınırındaki bir yer, dibimizdeki İdlib seçilmişti?
Bu bir tesadüf müydü yoksa daha büyük ve daha netameli bir planın parçası mı?
İnsanın kafasına deli sorular üşüşüyor!
Sadece birini dile getireyim: İdlib, 2019-2020’lerde, ekonomik krizle birlikte Türkiye’i daha da zora sokmak, “istikrarsızlaştırmak” için mi seçildi?
Bilmiyoruz! Belki de yoktur böyle bişey! Belki biz aşırı karamsar yorumluyoruz!
İdlib sonuç! Nitekim Batı medyası, haftalar öncesinden, “Suriye’de oyunun sonu (endgame)” yazmaya başlamıştı.
Oyunun sonu!
Oyun mu? Oyunsa bunun kazananları ve kaybedenleri olmalı? Kim kazandı?
Ve kim kaybetti?
Ekranlar İdlib tartışmalarıyla dolup taşıyor.
Uzmanlar, akademisyenler iyi niyetle-iyimserlikle bir çıkış yolu bulmaya çalışıyorlar.
Yanalı, muhalifi –aslında, pek muhalif yok- yaklaşan bir “felaket”i için için, dışın dışın hissediyor ve dile getiriyorlar.
En az 2 milyon Suriyelinin sınırımıza dayanabileceğinden korkuyorlar.
Lâkin bir çıkış yolu, bir hal-hareket tarzı üretemiyor, öneremiyorlar.
İdlib sonuç!
x x x
ÇÜRÜME!
Kurnazlık, dejenere olmuş zekâdır ve hedefi hep kontrol etmek, ele geçirmek ve tüketmektir. Her şeyi!
Mehmet Ersoy
x x x
GÜNÜN ÇİZGİSİ
