Kimisinin kibiri yüce dağlar kadardı,
Meydanda naraları arşa kadar çıkardı.
Rakibine kızarak bolca tüküren vardı,
O tükrüğün sonradan yalandığını gördüm.

Kimisi efelendi küfürleri savurup,
Rakibini indirdi belden aşağı vurup
Zalimin karşısında elpençe divan durup,
Mazlumlarda dişlerin bilendiğini gördüm.

Dini alet edenler ‘Bakara Makara’ydı,
Renkleri beyaz ama ruhları çok karaydı.
Osmanlıydı düşleri, hayalleri saraydı,
Her türlü pisliklere bulandığını gördüm.

Göz önünde rüşveti yutanlar alkışlandı,
Paralel kenarlardan tutanlar alkışlandı.
Palavrayı desteksiz atanlar alkışlandı,
Yalanların dillere dolandığını gördüm.

Teröristle dost olan kendini arıtmadı,
Sevgiyi pekiştirip kinleri eritmedi.
Muktedirler nedendir terörü kurutmadı,
Terör bataklığının sulandığını gördüm.

Ne yürekler yakmıştı kumpasların ustası,
Yaydığı mikropların kendi oldu hastası.
Paçayı zor kurtardı, koydu tarağı tası,
Şimdi çok uzaklarda ilendiğini gördüm.

Seyircisi olmuşum dizlerini dövenin,
Hali güldürür beni düşmanını övenin.
Boynunu yularlara teslim eden devenin,
Eşeğin arkasına ulandığını gördüm.

Açığı olanların dizginleri toplandı,
Ayıpları usulen bir örtüyle kaplandı.
Lakin yüreklerine çatal kazık saplandı,
Muktedirden merhamet dilendiğini gördüm.

Dincilikte sapıtan cennet beratı verdi,
Kimisi beka deyip ortamı fena gerdi;
Milleti aldatarak oyu almaktı derdi,
Siyasette ahlakın küllendiğini gördüm.

Makamının forsuyla siyaset yapan gördüm,
Rakibini kovlayıp adaylık kapan gördüm.
İhtirası yüzünden yolundan sapan gördüm,
Yalanların ortada dillendiğini gördüm.

Yiğitler namusuna hiç halel getirmedi,
Onuru çiğnetmedi, ahlakı bitirmedi.
Altınlar yere düştü, değeri yitirmedi,
Kimlerin toz toprağa belendiğini gördüm.

Daha devam edecek Nevzatın temaşası,
Beklenmesin sakın ha doğru yoldan şaşası.
Ömründe hiç olmadı siyasetin maşası.
Bu durumun dostlarca bilindiğini gördüm.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat Dağlı