Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Son 6-7 aydır Türkiye’nin bir numaralı gündemi ekonomi!
Pahalılık…
Bilhassa gıdada ve özelde meyve-sebze fiyatlarındaki anormal pahalılık…
Rakamlar geliyor… Uzmanlar konuşuyor, tartışıyor, anlatıyor, anlatıyorlar…
Hepsinin üzerine tüy diken, hepsinden yakıcı olan İŞSİZLİK rakamlarındaki tırmanış…
TÜİK rakamlarıyla işsizlik %12,3 gibi bir orana, yine TÜİK verileriyle 3 milyon 981 bine çıkmış… Yani 4 milyona dayanmış…
Bunların sebepleri, ötesi-berisi, ilerisi-gerisi tartışılıyor…
Fakat kimsenin aklına, “acaba, pahalılıkta ve işsizlikte 4 milyon Suriyeli sığınmacının da tesiri olabilir mi?” diye sormak gelmiyor.
Her ne kadar “sığınmacı” diyorsak da bunların büyük bir bölümü yerleşti. Ev tuttular, satın aldılar, kendileri işe (kamu sektöründe bile çalışanlar var), çocukları okula yerleştiler.
Peki, ekonomik göstergelerde ve tartışmalarda hiç akla gelmeyen, hesap dışı tutulan bu 4 milyonluk kitlenin piyasaya hiç mi etkisi yok?
Olmaz olur mu? Olmaması mümkün mü?
4 milyonluk kitle…
Onlar tüketmiyorlar mı?
Tüketince talebi şahlandırmıyorlar mı?
Piyasada fiyatlar nasıl oluşuyor?
Arz ve talep dengesiyle… Değil mi?
Senin hesabın 82 milyon kişiye göreyken, bunda 4 milyonluk bir talep yükselişi, talep şahlanışı fiyatları uçurmaz mı?
Uçurur… Nitekim uçuruyor.
Olaya en gerçekçi biçimde şöyle bakılabilir: Yurtiçi üretim, yurtiçi yerleşiklere zaten yetmiyordu… Fiyatlar zaten tırmanıyordu. Fakat talep tarafına 4 milyonluk bir kitle daha eklenince fiyatlar tutulamaz oldu.
Aynı hâl işsizlik rakamları için de geçerli… İş sahaları, kendi işsizlerimiz için yetersizken buna bir de “ucuz-kayıtsız milyonlar” dâhil olunca, orada da işler çığırından çıktı.