İslam ve Faşizm, taban tabana zıt olan olgulardır. Biri diriltmek için indirilmiştir, diğeri öldürmek için türetilmiştir. Biri “şerefli kılınan insan” içindir, diğeri şerefli kılınan insandan şerefini çalmak için. Biri haktır, diğeri batıl. Biri beşeri insan kılmak içindir, diğeri insanı yeniden beşer derekesine düşürmek için. Biri münhasıran güçlülerin yaşayabileceğine ve  yaşamak hakları olduğuna inanır, diğeri herkesin yaşamak hakkının olduğunu söyler. Çünkü biri, “emrolunduğun gibi dosdoğru ol” diyen Aziz ve Celil olan Allah’ın biz kullarına indirdiği ve kutsal yasaları mündemiç olan ve münhasıran biz kulları için seçtiği bir dindir; diğeri ise, ubudiyet toprağına musallat olmuş ve şeytanlaşmış dördüncü tür yaratıkların kirli, karanlık ve kanlı gövdelerinin kustuğu bir mikroptur. Faşizm emperyalisttir ve sömürgendir, İslam ise adaletin sübabıdır ve paylaşım duygusunu zerkeder ruhlara. İki olgunun hayat dahilinde olaylaşmaları da aynı zıtlıkta seyreder. Faşizmde orman kanunu egemenken ve insan insanın cehennemi iken, İslam da kardeşlik hukuku egemendir ve insan insanın cennetidir. İslam sevgiyi ve kardeşliği öncelerken, Faşizm nefreti ve düşmanlığı önceler. İslam paylaşarak çoğalmayı öncelerken, Faşizm paylaşmanın kendi mevcudiyeti için tehdit teşkil edeceğine inanır. İki tarafın retoriği de bu temelde şekillenir. Faşizm bir hastalıktır, İslam da o hastalığın yegane ilacıdır. Faşizm ölüm derken, İslam yaşam der. Ki, “bir insanı öldürenin insanlığı öldürmüş gibi, bir insanı diriltenin de insanlığı diriltmiş gibi olacağını” söyler. Bir Müslüman asla Faşist olamaz ama Faşist biri ihtida ederek Müslüman olabilir. Faşizm; lümpenlerin, zombilerin dinidir. Faşizm, bir mikrop gibidir. Sızdığı bünyeyi tedricen hastalandırır, çökertir ve öldürür. Eğer, İslam gibi bir zırhınız yoksa, o hastalığın bünyenize sızmasını engelleyemezsiniz. Faşizm; hayallerin, umutların, güzelliklerin, barışın, aydınlığın, özgürlüğün, kardeşliğin, velhasıl yaşamın düşmanıdır. Hatta bir tık ötesinde insanın düşmanıdır. İnsanlığın heyulasıdır Faşizm. Bir gram aklı ve zekası olan birinin Faşizmin kirli ve kanlı sularında yüzmesi, kulaç atması kabil-i mümkün değildir. Çünkü o su berrak, duru ve serin değildir, devir daim yapmaz, devingen değildir, sonu bataklıktır. Faşizm, cehalettir, karanlıktır, irrasyoneldir yani gayr-i insanidir. Faşizmin, insana ve yaşama dair söyleyebileceği tek bir sözü yoktur ve olamaz da. Çünkü, ölüme tapıncın ifadesi olan Faşizmin böyle bir iddiası da olamaz. Faşizm, abus bir çehreye; İslam ise, mütebessim bir çehreye maliktir. Faşizmde insan köledir, tutsaktır, hayvan gibidir. İnsan ancak yaşattığı müddetçe yaşamaya hak sahibidir. İslam da ise insan kuldur, özgürdür, insan gibidir. İnsanın kendisi yaşadığı müddetçe yaşatabilir ancak. Bu yüzden de “ölümü istemeyiniz” der İslam’ın aziz Peygamberi. İslam, bir çocuk kadar temiz, güzel, duru, berrak ve aydınlıktır. Faşizm ise, karanlık ruhlu bir cellattır. Faşizmin dünyayı nasıl yakıp yıktığına ve insanlığı nasıl düşürdüğüne, İslam’ın ise dünyayı bir Güneş misali nasıl aydınlattığına ve insanlığı nasıl yücelttiğine tüm insanlık şahittir. Faşizm insanlığın ve İslam’ın düşmanı iken, İslam Faşizmin ilacı ve insanlığın umududur. Faşizm çocukların geleceklerinin ölümüdür, İslam ise çocukların bizatihi gelecekleridir. Faşizm sorunun ve sorgulamanın öldüğü yerdir, İslam ise sorunun ve sorgulamanın dirildiği yerdir. Çünkü İslam dirilişin adıdır, zira sorusuz ve sorgusuz diriliş muhaldir.

YORUMLAR