Politikacıların varlığı küresel bir gerçekliktir ve politikacılar muayyen bir uzama ve topluma ait değillerdir! Ama her nerede olurlarsa olsunlar, hangi toplumda bulunurlarsa bulunsunlar, niçin varolduklarını hep merak etmişimdir, sorgulamışımdır. Tabi burada olguya ve olaya ideal bağlamda bakarak bunu söylüyoruz. Velakin değerlendirmelerimiz ve mülahazalarımız kahir ekseriyetle reel bağlamda ki varlıklarına yani algılanan ve hissedilen mevcudiyetlerine dair olacaktır. Geçelim! Bu politikacılar kelimenin tam anlamıyla alık, bön ve ahmak. Şuculaşmak, buculaşmak, kendileşmek vb. gibi malayani şeylerle iştigal etmekten, çendan reel bağlamda niçin varolduklarını ve ne yapmaları gerektiğini düşünemiyorlar, abuk sabuk şeylerle hemhal oluyorlar, diplerindeki müşahhas şeyler dikkatlerini celbetmiyor da çok uzaklardaki mücerret şeylerle ilgileniyorlar yani asıl mevzuları bırakıp tali işlerle vakit öldürüyorlar. Haddizatında zaten varlıklarının ne ifade ettiğini düşünmekte istemiyorlar. Halkları aldatabilmek ve bu beceriye malik olmak kifayet ediyor onlara. Ya kimsiniz ki kimcileşiyorsunuz, necisiniz ki necileşiyorsunuz, başka bir varlık mısınız ki kendileşiyorsunuz, işiniz ne sizin, neyle iştigal ediyorsunuz? Siz münhasıran bir tarafa mı aitsiniz ki, münhasıran birileri için mi varsınız ki? Yekpare insanlığa aitseniz ve yekpare insanlık için varsanız zaten böyle bir faist daire içinde boğulmazsınız, aksi ise zaten varlığınızın hiçbir kıymet-i harbiyesi ve hükmü olamaz. Reel olarak bakıldığında her biriniz yekpare insanlığın malısınız, öyle olmalısınız, şucuyum, bucuyum deme hakkınız da, öyle davranma salahiyetiniz de yoktur ve olamaz, var ve olur derseniz de kendiniz yok olursunuz. Öyleyse malum sorgulamaları yapmanıza hiçbir sebep yoktur. Gevezelik edeceğinize, cerbeze yapacağınıza gidin işinizle iştigal edin. Reel bağlamda ki mevcudiyetinizin sebebine binaen reel sonuçlar ortaya koyun. Yani konuştukları, ilgilendikleri şeylere bir baksanıza Yaradan aşkına, hiçbirinde akıl, izan, insaf var mı? Varlıkları gibi hayatları da trajikomik bir görüntü veriyor. Özleri boş, sözleri boş, hayatları boş, eylemleri boş, nerden baksan neresine baksan boş, kalpleri ve kafaları da boş. Dolu olan tek şeyleri kasaları. Onların düşünceye ihtiyacı yok ki, ki düşünce onlar için beladır. Çünkü düşünce onların varlığını sorgular, sakıncalı bulur; barışın, kardeşliğin, eşitliğin, hürriyetin, adaletin, ahlakın egemen olduğu bir dünya için. Onlar düşünceyi bırakın, düşünme olgusunu ortadan kaldırmaya çalışırlar ellerinden gelse. Ki filhakika politikaya, politikacıya ihtiyaç var mı orası da ayrı bir muamma. Naçizane fikrimce politikadan bir kurtuluş beklemediğimi her zaman ifade etmişimdir, ki beklemiyorum da. Bana insanlığın tek bir yarasını gösterin ki, politika merhem olmuş olsun hatta daha da kanatmamış olsun. Çünkü politika denilen şey emperyalizmin Truva Atıdır. Emperyalizmin yol temizleyicisidir, mesken belirleyicisidir. Filhakika bir tren gibidir, halka çok uzaktır ama bazen halkın içine girermiş gibi yapar, indirir bindirir ve yine kaybolur gider. Emperyalizm adına insanlığı bölücü bir unsurdur. Ki kardeşi kardeşe kırdıran bu illet değil midir ve bu illetin müptelası olan sefiller değiller midirler? Politikasız ve politikacısız bir dünyanın daha güzel, daha temiz, daha adil, daha ahlaklı, daha özgür, daha yaşlanılır bir dünya olduğunu düşünüyorum. Politikacıları yok edin, tüm savaşlar son bulur, halklar kardeş olurlar. Çok derin bir mevzu ve bu mevzuyu konuşmak mutlak özgür bir zihnin varlığını iktiza eder! Zihinlerin ve kalplerin daha bir temiz olacaklarına inanıyorum politikasız ve politikacısız bir dünyada. Zira toplumu ve her şeyi kirletiyorlar, ahlakı, adaleti, hürriyeti, barışı, kardeşliği öldürüyorlar. Aklı, duyguyu, sevgiyi, huzuru, bilinci katlediyorlar. Sözün kıymetini düşürüyorlar. Bunların varoldukları yerde insan düşmüştür, alçalmıştır, ölmüştür. Haddizatında toplumlarda ki en cahil kesim de politikacı kesimidir. Bunu olanca bilincimle izhar ediyorum, politikacı demek cehaletin taşıyıcısı, yayıcısı, yaşatıcısı demektir. Politikacı demek bölücü demektir, zaten politika dediğimiz şey şeytanın silahıdır. Hayır, aksi ise, iddialar ispat iktiza eder. Bana politikacıların ağladıkları ama halkların güldükleri tek bir toprak gösterin. Zevahirle ilgilenmiyorum, hakikate tapıyorum! Şuculaşmak, buculaşmak, kendileşmek; ne bunlar Yaradan aşkına ya? Eee bizim parti şöyle yaparsa şu partiye benzermiş, kendi kitlesini kaybedermiş, ne bileyim bizim parti şöyle yaptığı için böyle olmuş, bilmem ne olurmuş, ne olmuş. Halk nasılsa politikacı öyle oluyor, politikacı nasılsa halk öyle oluyor yani birbirine benziyorlar maateessüf. Bunların gevezeliklerine ve oyunlarına halkta alet oluyor maalesef ve bunu da gerçekten bile isteye yapıyorlar. Hülasa; cehalet, cehaleti besliyor! Üzüm üzüme baka baka kararırmış! Hem dostlar hem de düşmanlar yani derin sahtekârlık. Göreviniz ne sizin? Kimsiniz siz? Niçin varsınız? Kimin için varsınız? Sizin göreviniz adalet peşine düşmek, adaleti bulmak ve yerine koymak kardeşim. Kim olduğun, ne olduğun, neci olduğun, ne düşündüğün bana ne? Necileşirsen necileş, kimcileşirsen kimcileş ama bana adalet getir. Ne yap et, git, ara, bul, al ve gel. Bana başka hiçbir şey lazım değil. Bana adaletten ve iyilikten başka hiçbir şey lazım değildir. Bunu yapamıyorsan sana ihtiyacım yok, neyin lazım ki bana? Senin kimliğini, düşünceni yiyip içmeyecem, senin kimliğinle, düşüncenle yaşamayacam. Ben adaletle yaşarım, adaleti yer içerim. Adalet yoksa politikanızın canı cehenneme. Sana değer vereceksem bunun kriteri nedir? Adalettir adalet. Kimliğin değildir. Düşüncen değildir. İdeolojin değildir. Duyguların değildir. Bir yere seçilmiş gelmişsen, insan ol, insanca yaşa, nepotizm bataklığına düşme, rant kavgasına girme. Halkın yanında ol, halkla iç içe ol ve halkın çıkarını gözet. Halkı sev ve saygı duy halka, haklarını koru. Ondan sonra da son nefesini verene dek orada dur. Kim ne der, diyen ne der kimin umurunda. Dişini gösteren it ısırmazmış. Sen adaleti ve iyiliği getir, beni al götür. Başka bir şeye bakarsam ve başka bir şey düşünürsem namerdim. Senin geldiğin yerde 100 yılda 1000 yılda durmanı zerre ırgalarsam namussuzum, aklıma bile gelmez, bana ne, ben bana getirmen gereken şeyleri getirip getirmediğine, vermen gereken şeyleri verip vermediğine bakarım. İstediğim olduysa seni unuturum olduğun yerde, istersen son nefesine kadar otur orada, ki oturursun da zaten. Sen bunu yap, havlayacak olan it yine havlar ama kim duyar? Sen olduğun yerde kalmak istiyor musun, istemiyor musun? Yol belli, yön belli, tercih belli. Kalmak istiyorsan yapman gereken belli, kalmak istemiyorsan gönderileceğin yol belli. Sahtekârlığa, düzenbazlığa, hokkabazlığa gerek yok ki. Münhasıran insan olman kifayet edecektir vekâlet etmen için. Ama politikacıların böylesi bir dertlerinin olduğunu sanmıyorum. Zaten bu yüzden malayani ile iştigal edip duruyorlar ya biteviye. Oysa ebediyen vekâlet mi etmek istiyorsun? Çok basit. Samimi isen buyur. İyi ol ve adil ol, iyilikle ve adaletle gel. Amma velakin olmaz, olmayacak. Binaenaleyh behemehâl insanlığı politikacılardan kurtarmak gerek, insanlığın politikacılardan kurtulması gerek. İnsanlığın kendi kendine kalması gerek. Kim bunlar ya kim bunlar ki, yekpare insançocuklarının kaderlerini çiziyorlar. Ya yanlış biliyorlarsa ya yanlış düşünüyorlarsa ya yanlış yapıyorlarsa? Niçin bunların yanlışlarının, hatalarının, cehaletlerinin bedelini hayatımla ödeyeyim? Benden senden akıllı olduklarının hücceti var mıdır, nedir? Olmaları gerektiğini söyleyen vahiy mi vardır?

YORUMLAR