Edebini takın, söz etme bize,
Durduğun yanlış yer, hizan edepsiz.
Baskıyla, tehditle gelmeyiz dize,
Zulme methiyeler düzen edepsiz.
Ad duyurmak için kollarsın anı,
Fırsat düşkünüsün bendeki kanı.
Yalanla dolanla sıkma sen canı,
Gerçeğe dudağı büzen edepsiz.
Kime yarıyorsa ‘mesir macunu’,
‘Şeyi şey edenler’ biliyor bunu.
Sanırım etkisi o malum konu,
Her yerde uçkuru çözen edepsiz.
Tanrı biliyor ya, yerin dar gibi,
Açık etmediğin bir sır var gibi.
Yakıyor aydınlık, kızıl kor gibi,
Yalnız karanlıkta azan edepsiz.
Kendisi söyledi; fişleyen sizden,
Haramı iştahla dişleyen sizden,
Recep’le Nebi’yi eşleyen sizden,
Gerçek bilgilere kızan edepsiz.
Türk ulusundanız, Atatürk önder,
Bunu bilmez misin izansız kindar?
İstersen kanımı tahlile gönder,
Dinle, ırkla insan ezen edepsiz.
Karanlık, sevmezmiş mumcuyu, mumu,
Zalimce ezermiş fırsat buldumu.
Takiye yaparmış zorda kaldımı,
Bunları unutan sazan edepsiz.
Fenerle soyanı gözden kaçırma,
Adalete vurup dipten göçürme.
Ardından gaz verip şeyhi uçurma,
Muktedir ardında gezen edepsiz.
Hukukun başında haklılık gelir,
İnsanlar, kurumlar hakla yücelir.
Savcılar, hakimler bunları bilir,
Adalet içine sızan edepsiz.
Verdikçe vermişti Yüce Yaradan,
Adalet sendense övdün sıradan.
Damadı kurtardın aktan, karadan,
Çıkar için niyet bozan edepsiz.
Yuh olsun haksıza arka çıktın sen,
Yiğide alçakça yafta taktın sen,
Kurunun yanında yaşı yaktın sen,
Suçsuz insanları üzen edepsiz.
Emek sömürüsü sosyal yaradır,
Satanın savanın derdi paradır.
İşçiyi zorlama gözü karadır,
Hakkı insafsızca süzen edepsiz.
Haramlar akarsa hep oluk oluk,
Cehenneme gider kutsal yolculuk.
Birlik bütünlükte kesildi soluk,
Ulusal birliği çizen edepsiz.
Özgül ağırlıklar düşerse yere,
Sürüne sürüne gidecek nere?
İnsanlık adına düşün bir kere.
Onuru ruhundan yüzen edepsiz.
Kahkahada değil, özdedir iffet,
Kadınlık onuru en büyük saffet.
Sen önce hırsızı yanından defet,
Haramsız kapıdan tozan edepsiz.
Terörist savunup, itibar diyen,
Saygı beklemesin bizden katiyen.
Şecaat arz edip, sirkat söyleyen,
Takiye mektuplar yazan edepsiz.
Ey! Kozmik kapıya levyelik yapan,
Paralel yollarda itibar kapan,
Mazlumu ezerken güçlüye tapan,
Orduya tuzaklar kazan edepsiz.
İktidar sarhoşu olup sapıttın,
Gülenle dost olup gülüp sapıttın;
Ağlamaya bir yol bulup sapıttın,
Göstermelik acın, sızın edepsiz.
Yine sütten çıkmış ak kaşık oldun,
Kandırıldık deyip çıkar yol buldun.
Bak işte sonunda çok yalnız kaldın,
Sahte böbürlenmen, pozun edepsiz.
Şımardın iktidar gücüne kandın,
Bazen tükürürdün, bazen utandın,
Dinci saltanatın sürecek sandın,
Laikliğe karşı tezin edepsiz.
Kimler olmuş idi Feto’ya yalak?
Gözler gördü bunu, işitti kulak.
Bu seksen milyonu sanma ki salak,
Dönmekte yarışan hızın edepsiz.
Alıştın cukkaya azı yetmiyor,
Haklı eleştiri hoşa gitmiyor.
Edepsiz edepsiz sözün bitmiyor,
Haklıya yönelen sözün edepsiz.
Ozanın sözünü yabana atma,
Beşuş bir çehreyle halkı aldatma.
Mağdur görünerek gözü ıslatma.
Fıldır fıldır dönen gözün edepsiz.
Nevzat gerçek söyler göze bakarak,
Halka yol gösterir öne çıkarak.
Sen huzur bozansın nifak sokarak,
Barış baltalayan kozun edepsiz.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat