Hafızamda olanı aktarıyorum naçizane. Yanlış biliyor olabilirim ama yanıldığımı düşünmüyor gibiyim. Geçelim! Pazarda buğday satıyor bir insan. Öyle bir İnsan gelir ki, kısa bir halleşmeden sonra elini buğday çuvalının içine sokar, şöyle avuçlar gibi yapar, garip bir durum sezer, çuvalın altı nemli gibidir, ne olduğunu anlamak ister, yağmur yağdığını buğdayın ıslandığını söyler satıcı, O İnsan der ki; yağmur yağıyor ama buğday çuvalının altı ıslanıyor, böyle bir şey nasıl mümkün oluyor diye sorar ama satıcı afallar, çaresizdir, sükût etmek zorunda kalır. Ve O İnsan, asırlık bir kaideyi dudaklarından döküverir; ‘’BİZİ ALDATAN BİZDEN DEĞİLDİR!’’ Bakınız, bizi aldatan bizim yanımızda durmasın değil, bizi aldatan bizim mescidimize gelmesin değil, bizi aldatan bizim yakınımızdan geçmesin değil, ‘’bizi aldatan bizden değildir.’’ Net, sarih, beliğ, keskin, kesin ve ne büyük bir uyarı. Uyarının tuttuğu ya da uyarıyı tutan kaç kişi var? Ya da kaç Müslüman var bu topraklarda? Yahut bizler gerçekten inananlar mıyız? Gerçekçi bir soru bu, laf olsun kabilinden, kalıpsal, sığ düzeyde, öylesine sorulmuş alelade bir soru değil. Haaa bu meyanda bakınız kimlikte yazanı, dille söyleneni de söylemiyorum. Çünkü kimliğe biz yazmadık, belki yazmadıkta elimizde olsa!!! Dilinde kemiği yok zaten. Müslümanlara tevcih edilmemiş olarakta düşünülmesin, bilakis bilhassa o yöne matuftur. Kimliğinde Müslüman yazan, Müslüman olduğunu söyleyen kaç kişi var değil, Müslüman olan kaç kişi var? Önce kendime sordum elbette ki. Ama tabi bitevi söylüyorum, kahir ekseriyetle her kesimin havas takımına yani üst tabakasına matuf yazıyorum, söylüyorum, soruyorum. Peki, şimdi soralım aldatan kimdir, kimdendir? Bizden olmadığı kesindir, bizden gibi görünse bile.

YORUMLAR