Eğer ki, politika şerefli olsun, politikada şerefin zerresi bulunsun (((ki, mahiyeti mucibince böyle bir şey muhal ender muhaldir ama bu işe teşne olanlar çendan ahlaklı olabilme iradesini göstersinler))), altta bulunan yani yönetilen kategorisinde yer alan insanlar şerefli olmazlarsa, çendan şerefli yaşamak uğrunda bir gayret göstermezlerse, şöyle bir silkinip kendilerine; ne oluyoruz ya deyip sormazlarsa bendeniz şerefsiz olmayı ittihaz ediyorum. Bilginlerin, âlimlerin ve yöneticilerin kötü olduğu toplumlar kötülüğe, iyi olduğu toplumlar iyiliğe meyleder diye bendeniz demiyorum, bizatihi O İnsan, Peygamber olan İnsan buyruyor. Bendeniz deseydim neler denilmezdim de mi, şimdi susmak zorundasın de mi ahlaksız pislik? Ki, şöyle düşünelim; Peygamber mi toplumu değiştirdi, toplum mu Peygamberi? Kuşku yok ki ve olamaz ki, Peygamber toplumu değiştirdi, dönüştürdü. Hani diyorlar ya, insanlar değişmeli ki, politikada değişsin. Bir nebze doğru saysak bile, ideal anlamda doğru bir çıkarım olmaz, zira kadim, keskin ve güçlü hüccet var böyle bir çıkarımı olumsuzlamak için. Politika şerefsiz olmasın, hiç şüphesiz insanlara matuf olarak çendan değişimin katalizörü olabilir. Şayet aksi olsaydı, Peygamber niye mezkûr sözü söylemiş olsundu ve niye Peygamberle birlikte toplumda kuvvetli bir dönüşüm tezahür etsindi. Maalesef politika şerefsizdir, şereften, ahlaktan ve onurdan yoksundur. Politika şerefsiz olduğu içindir ki, bu şerefsizlik çok kolay bir şekilde insanlığa da sirayet edebilmektedir. Hatta alim geçinler bile nice değerlerden yoksun oldukları için, toplumda yoksun kalmaktadır yahut o değerleri sindirmekten mahrum olmaktadır. Politikaya şeref girmedikçe, topluma şerefsizlik girecektir!

YORUMLAR