Nasıl kurulmuşsa kurulmuş taaa başından öyle bir çark kurmuşlar ki kardeş, emekçiyi un ufak ediyor, kodamanı birleştirip çoğaltıyor. Emekçiye sürekli kaybettirirken, kodamana sürekli kazandırıyor. Şeytani bir çark bu kardeş. Zalim ve emperyalist bir çark. Senin için dönmez dişlileri. Sana seslenen her kim varsa, bu çarkın dönmesi adına sesleniyordur ama kelimeleri öyle büyülüdür ki hiçbir şey fark edemezsin ve senin iyiliğini düşünüyorlar sanırsın. Kanlı ve kirli parayla kurulan, aynı şekilde varlığını sürdüren bir çark. Ter, kan, yaş ve emek yağıdır bu çarkın. Fasılasız dönen, dönerken ezip un eden bir çark. Başka başka adlarla döndürürler, her biri her birinizin bir yönüne tesir ederek döndürür. Büyülü kelimelerdir, duygularınıza yöneltilen ve çaresiz bırakan olgulardır tuzakları. Siz, sizinle aynı dili konuştuklarını sanırsınız ama onlar efendilerinin dillerini sizin dilinize çevirmişlerdir. İnsanlık çeşit çeşit olduğu içindir ki bunlarda çeşitlidirler ama zevahirde. Parçalayıp daha kolay zincirleyebilmek için. Yalanla, şiddetle, korkuyla, suçla, tefecilikle dönen bir çark bu. Suç şebekelerinin masum olduğu, masumların kurban edildiği bir çark. Onlardır yalan söyleyerek aldatanlar, onlardır şiddeti teşvik edenler, onlardır suçları yaratıp suçluları örgütleyenler ama kurban sen olursun. Onlardır ihanet edenler ama hain damgası senin üzerine yapıştırılmıştır. Bu çarkın kanlı dişlileri sökülmedikçe, kirli mekanizması paramparça edilmedikçe insanca yaşamak mümkün değildir kardeş. Putları vardır bu çarkın, o putların önünde eğilmedikçe varlığının hiçbir hükmü yoktur, ölmek için yaşıyorsundur. Ölerek döndürürsün dişlileri, kanınla döner! Kaybettiğin hayatı tekrar kazanmak imkânsızdır. Büyük çoğunluğun birleşik sıradanlığının, mutlu azınlığa kazandıracağı şekilde dizayn edilmiş bu çark. Güce tapınan alçakların küçücükte olsa görkemli bir yal için köpekleştiği bir çarktır. Kanla başlamış dönmeye, hep kanla dönmüş ve kanla dönmeye devam ediyor. Gemisini yürüten kodamanlar, sandalı batanlar emekçiler oluyorlar. Bu çarkın efendileri, kölelerine sürekli öldürmelerini buyururlar. Eline bir silah verirler ve vur derler. Sen kimi vurduğunu, niye vurduğunu soramazsın. Kendin için öldüğünü, öldürdüğünü düşünürsün, oysa kodamanlar için ölür ve öldürürsün. Sorarsan, eline tutuşturulan silahı kendine sıktırırlar. Çünkü sana silah verenler senin gibi olanlara sık diye veriyorlar. Onlar gibi olanlara sık diye değil. Onlar düşman gibi gözüken dostlardır. Bir diğerinin varlığı, düşman bildiği berikinin varlığına bağlıdır. Çark böyle kurulmuş, oyunun kuralları buna göre oluşturulmuştur. Bu yüzden birbirlerine sıktırmazlar. Çünkü oyunun sürmesi gerekir kardeş. Desene bi kere, karşımdaki bana benzeyene değilde onun sahibine sıkayım mı diye. Sana o silahı veren silahı senden alır ve senin kafana sıkar. Efendilere silah sıkılmaz kardeş! Çünkü sen bilmeden onun kafasına sıkmayı öneriyorsun. Sahipler yaşar kardeş. Köleler ölür ve yine birbirlerini öldürürler. Sen hangi suçtan dolayı tek bir efendinin bileklerine kelepçe takıldığını gördün? Ta ki suçun sahibi olsa bile! Kurbanlar her zaman suçsuzlar olmuşlardır ve kanlı çarkın dişlileri sökülmedikçe de böyle olmaya devam edecektir. Sana tutturulan silah yukardakilere sık diye verilmiyor kardeş. Çünkü silah verenler ölürse, oyun biter, savaş biter, rant biter, saltanat biter, dişliler dönmez, düzen çöker. Hayır deyin, hayatın kapısından içeri girin. Ölmeyin yaşayın! Ölürseniz de yaşamak ve yaşatmak için ölün. Çünkü en kutsal ölüm böylesi ölümdür!

YORUMLAR