Yorulduk lan asırlardır. Sittin sene düzelmeyecek mi bu gidişat? Yeter lan gayrı bunca acı, azap, çile ve sürgün! Artık merhametin, hukukun, hakkaniyetin, adaletin egemen olduğu bir dünya, insanca, hakça bir düzen istiyorum. Çok şey mi istiyorum lan? Keşke neler istediğimi ve istediğim her şeyin hakkım olduğunu bilerek istediğimi bir bilseydiniz. Hayır, sadece insanlığın gereğini ve insanlık hakkımı istiyorum. Hakkım olanı alırken de canım çıksın istemiyorum. Haaa madde istediğimi de zannetmeyin bu arada, o kadar ucuz ruha sahip biri değilim ve o kadar küçükte değilim. Ki, lanet kapitalist düzeninize yenilecek kadar aciz de değilim. Ki, yerin dibine batsın mülkünüz, şöhretiniz, gücünüz. İnsanca yaşamak hakkımı istiyorum lan. Canınızı istemiyorum ya! Servetlilerin, şöhretlilerin, güçlülerin her şeyi arzularına göre evirip çevirdikleri, yasaları örümcek ağı gibi delip geçtikleri, bu ülkeyi dibine kadar yaşadıkları ve her şeyi kendi lehlerine göre oldurdukları ama çaresizlerin, güçsüzlerin, haklı olanların, kanunların bir kale gibi önlerinde durduğu insanların ezildikleri, hep ezildikleri bu dünyadan ve kirli, kanlı, karanlık düzeninizden tiksiniyorum. Güçlülerin, bir telefonla emniyetten bu devletin polisleriyle alay edercesine ellerini kollarını sallayarak çıktıklarını ve çıkarken yılıştıklarını, güçsüzlerinse hücreye tıkılıp acı içinde kıvrandıklarını bilmek, görmek, duymak, hissetmek istemiyorum lan artık. İstemiyorum lan! Acının şarkısını yazmak ve söylemek bizim kaderimiz mi? Güçsüzlere ya da namuslu duruşundan dolayı her şeyin olması gerektiği gibi olmasını istedikleri için hiçbir güce müracaat etmeden hakkın haklıya teslim edilmesini isteyenlere dünyanın cehennem ama her şeyi örümcek ağı gibi delip geçenlere ya da olmayacak şeyleri namussuzca oldurmaya çalışıp her şeyi kendilerine göre yontanlara cennet olmasını istemiyorum bu dünyanın ve böyle bir şeye yol veren namussuz düzene isyan ediyor, başkaldırıyorum. Tiksiniyorum lan dünyanızdan da, lanet düzeninizden de. Allah yerin dibine geçirsin düzeninizi de, dünyanızı da. İnsan olun lan biraz. Hiç mi insafınız, vicdanınız yok? Ne zaman kurudu vicdanlarınız, ne zaman düşürdünüz insanlığınızı ve uyandırdınız hayvanlığınızı? Ne yaptık lan size, ne yaptık? Heee ne yaptık? İhanet mi ettik, karşı mı çıktık, yasalarınızı mı çiğnedik, canlarınızı mı aldık, mallarınıza mı çöktük? Boyun eğdik lan boyun, ömrümüz boyunca boyun eğdik, eyvallah dedik her türlü pisliklerinize, ses etmedik. Bu topraklar için biz öldük lan, her şeye rağmen en sadık kalan biz olduk. Evlatları kara toprağa düşerken karalar bağlayan, ömrünün her gününde gözleri ağlayan, yürekleri dağlanan, yuvaları acıyla dolan biz olduk lan biz. Siz ne yaptınız, ne verdiniz lan bu topraklara? Hep bu topraklardan aldınız, hep bizim omuzlarımızda yükseldiniz, bizim terlerimiz, kanlarımız, yaşlarımız ve emeklerimiz üzerinden kazandınız, kanlandınız, canlandınız? Ama size şerbet ettiğimiz yaşamı bize zehir ettiniz lan. Gözlerimizi verdik bu uğurda, beynimizi patlattık, kalbimizi yorduk lan. Ki, bu topraklar sizin değil lan, sadece sizin değil, sizin hiç değil. Böyle yaptıkça bir çiçeği çiğneyip ezen canavar ruhlu gaddarlar gibi davrandınız bizlere. Biz eğildikçe ezdiniz, korkudan eğildiğimizi sandınız. Ama artık yoook, böyle olmaz, olmayacak, olmamalı. Haddinizi bileceksiniz lan. Bilmediğiniz takdirde bildirilecek. Elbette bildirilecek, biz bildirmezsek BİR bildiren mutlak olacak. Bu memleket kimin lan? Servetlilerin, şöhretlilerin, güçlülerin mi? Kimin lan kimin söyleyin? Bizim lan bu vatan bizim. Kim öldü, kim ölüyor? Kim yaşadı, kim yaşıyor soysuzlar, hainler? Mahvettiniz lan bu toprakların yüzleri kavruk, yürekleri acıyla yüklü, vicdanları hep taze kalmış yağız çocuklarını. Yazık, günah lan. Elbette bir hesap vakti var lan, elbette! Allah büyük!

YORUMLAR