Keşke göklerde uçan bir kuş, kırlarda açan bir çiçek, dağlarda bembeyaz bir kar, ormanda bir hayvan olsaydım ama toprağa düşüp çamurlaşan bir insan olmasaydım. Ağırıma gidiyor be böyle yaşamak arkadaş. İnsanın insana ettiğini gördükçe soğuyorum her şeyden. Niye var olduğuma ve yaşadığıma anlam veremiyorum. Biz böyle yaşamayı hak etmiyoruz. En masum düşüncelerini bile söylerken korkar mı insan? Korkuyorum be arkadaş. Korkması gerekenlerin korkmadığı ama korkacak hiçbir şeyi olmayanların korku içinde yaşadığı bir dünyayı hak etmiyoruz. Niye böyle insan? Niye birbirimizin cehennemi olmak için birbirimizle yarış halindeyiz? Niye hep acı ekmek için çalışırız halk toprağına, insanın ekmeğine zehir katarız insanlık sofrasında? Bir kerede anlamaya ve sevmeye çalışmak kime zarar verir ki? Yapmayın, etmeyin, yanlış, çok yanlış, yemin ederim yanlış, Allah-Muhammed-Kur’an ve Büyük İnsanlık şahit olsun ki yanlış. Bugüne kadar hiçbir zaman güncel politika üzerine konuşmadım, ilk defa konuşuyorum. Eğer ki, psikoloji ve sosyoloji biliminden anlıyorsanız yanlış. Çok büyük suiistimallere davetiye çıkaracak bir şey bu. Ki, zaten bir insanı açlığa mahkûm etmek hiçbir kulun üzerine vazife değildir. Muhtemel tehdit algılarıyla bir kişinin geleceği ipotek edilemez. Böylesi bir şey herkesi, fişleme korkusuyla insanları fanusun içerisine hapsetmek, düşünceyi boğmak, özgürlüğü öldürmek, üretimi iptal etmek anlamına gelir. Yani beğenmediklerimizi hak ettikleri mesleklerine getirmeyecek miyiz yani, bu kadar mı basit düşünülür ya? Ki, insan korkutandan nefret eder ve korku çürütür önce insanı, sonra toplumu, nihayet devleti. Bıraksak insanlar istedikleri gibi düşünseler ve yaşasalar olmaz mı? Damgalamak ve damgalanacakları korkusuyla insanları hayata küstürmek kime ne kazandırır ki? Yapmayın, etmeyin, yanlış. Allah hiçbir kulunu açlıkla imtihan etmesin sözü kültür kodumuz haline gelmiş ve üstelik yaşama dönüştürülmüş bir sözdür. Derinlemesine düşündünüz mü? Getireceği hiçbir fayda yok ama ortaya çıkaracağı gizli zararlarından haberiniz var mı? Analitik ve senkronize düşünüyor musunuz? İnsanların dününe bakarak yarınlarına karar vermezsiniz. Çok netameli tehlikeleri barındırıyor bu uygulama. Rüşvet, torpil ve arkasından şedit bir adaletsizliği intaç edeceği muhakkaktır. Böyle bir salahiyetimiz ve hakkımız da yok, olamaz. Bu ülke, bu yurt, bu devlet herkesin. Çok ciddi suiistimallere yol açacaktır böylesi bir şey. Bir de ömrünü adadığı, nice düşlerini kurduğu, hayalleriyle yaşadığı bir şeye tam kavuştum derken elinden almak nasıl bir vicdanın işi olabilir ki? Babamızın otağında değiliz ve kendi ailemizin işleriyle ilgili kararlar alıp vermiyoruz. Lütfen bir şey yaparken elimizi vicdanımıza koysak olmaz mı? Vicdanımız onay veriyorsa eyvallah olsun.

YORUMLAR