Bu düzen öyle kahpe, kalleş ve vahşi bir düzendir ki; hem
kendi yapılarını üretir, hem insanları zımnen oralara iltihak etmeye teşvik
eder hatta bunu ihsas ettirmeden dikte eder, hem de gün gelir kendi
yönlendirdiği yerler olduğu halde, insanlara sorar; orada ne işiniz vardı?
Böylesi bir alçaklığı bendenizin ruhum sindiremez kardeş. Hem üreteceksin, hem
niye uzak kalıyorsunuz yakın olun diyeceksin, hem de niye bu kadar yakın oluyorsunuz
biraz uzak dursanız olmaz mı diye soracaksın. Yani gün gelip uzak olunduğu, gün
gelip yakın olunduğu, gün gelip ne uzak ne yakın olunmadığı için tecziye
edeceksin. Yani alengirli tezgâhlarla hayatların karartılmasına göz göre göre
yol vereceksin. Tükürürüm lan böylesi riyakârlığın, düzenbazlığın içine.
İnsanım lan ben, bir şerefim, onurum, prensibim var. Oynak olamam, her kaba
göre şekil alamam. Mürai, dalkavuk, düzenbaz arıyorsan, başka adreslere
uğrayacaksın, buradan ekmek çıkmaz sana. Ne partilerin, ne cemaatlerin, ne de
başka şeylerin beni ilgilendirmiyor, ilgilendirmesi de gerekmiyor. Ki, zaten
başımıza ne geliyorsa bunların elleriyle geliyor. Beni aldatanda, uyutanda,
hakkıma el koyup beni soyan ve soyduran da bunlar oluyor. Bunlar oluyorlar değerleri
afyon gibi kullanıp insanlığı narkozlayanlar. Bana ne senin partilerinden,
cemaatlerinden, al git tepe tepe kullan. Ki, zaten kullanıyorsun. Kullanmadığın
neresi ve hangi iş var ki? Yanlış yaptıklarında da sarf-ı nazar eyleyecek kadar
haysiyetsiz olamam. Evet, bendenizi enterese etmezler, umurumda da değiller,
çünkü bendenize göre değiller amma velakin ucu bendenize de uzanan
kötülüklerini de sarf-ı nazar eylersem kendime ihanet etmiş olurum. Zira
yapılan her şey bendenizin yarınlarımı da enterese ediyor. Bendeniz insanlık
boyutuyla ilgileniyorum her şeyin ve herkesin. İnsan olmayan, olamayan, olmak
için gayret etmeyen cehennem olup gitsin kardeşim. Zira hayatta insana benzeyen
sayısız yüz görüyorum ama insanlığın koktuğu tek bir yüz göremiyorum. İşte bu
yüzden de bendenizi insan diye bilinenler değil, insan olduğunu insanlığıyla
ortaya koyanlar ilgilendiriyor. İnsanca yaşamak hakkımı arıyorum, başka bir şey
de yapmıyorum, bu da bilinsin istiyorum. Bilinmese de umursamıyorum ama işimi
yapmama da handikap teşkil edilmesine eyvallah etmiyorum. Herkes haddini
bilecek. Bendeniz haddimi biliyorsam, bilmem isteniyorsa, bendeniz de haddini
bilmesi gerekenlere hadlerini bilmelerini söyleyebilirim ve söylemekten de
hazer etmiyorum. Ne yapacaksınız? İşte meydan, hodri meydan, buradayım, bu
topraklardayım, bu devletin kanunlarına tabiyim. Ya insan olacaksınız ya da
defolup gideceksiniz.
Bu düzen, insanları, yüreklerinde sessiz bir yarayla yaşamaya
mahkûm eden ama o yarayı iyileştirecek merhemi de hiçbir zaman vermeyecek kadar
zalim olan bir düzendir. Zaman örtüyormuş gibidir tüm acıları ve unutturuyormuş
gibidir tüm kötülükleri. Ama ne acılar örtülür ne de unutulur kötülükler,
illaki yazılıyorlardır bir yerlere. Çünkü lazım olacaklardır bir gün. Bu yüzden
ne acılar ucuza satılmalıdır ne de sevinçler ıskalanmalıdır gelip seni
bulduğunda. Bahusus siz sevgili gençler! Hayatınızda daima insanlığınızla insan
olduğunuzu ortaya koymaya çalışın, bunu da eylemlerinizle yapın. Kof
laflarınızla ve cesametli gövdenizle değil. Lafı bol olup, hiç eylemi
olmayanların suratlarına tükürüp çekin gidin. Bu düzene boyun eğmeyin.
Yüreğinizde, sessizce yaşamak zorunda kaldığınız yaralarınız olmasın.
Yüreğinizi acıtan bir yaranız varsa var olduğunu haykırın ki, üzerine basılıpta
acıtılmasına ve ruhunuza acı vermesine müsaade etmeyin. Bu düzene şerefinizi,
onurunuzu, yaşamak sevincinizi feda etmeyin. Her alanda kalite, öz hürriyet,
iş, sağlık, güvenlik, onurlu yaşam, çağın gereklerinin farkında olarak
insicamlı ve istikameti olan terakki, yaşamak sevinci gibi güzel düşleriniz
varsa şayet, tüm bunlara kavuşmak ve bunları iliklerinize dek hissederek
yaşamak için behemehâl aklın ışığına sımsıkı sarılınız. Cumhuriyet’ten asla ve
kata vazgeçmeyiniz ve taviz vermeyiniz. Aklın ve bilmin yolunda istikametinizi
bozmadan ilerleyiniz. Gerçeklere göz kapamayınız, yüzünüzü çevirmeyiniz
gerçeklerden. Akıldan, bilgiden, onurdan vazgeçmeyiniz. Hakikatin yörüngesinden
sapmayınız. Bu istekler ne kolayca önünüze konan ne de isteyince verilecek olan
şeylerdir. Ne de bir şeylere körü körüne bağlılıkla önünüze bir yerlerden
düşecek şeyler değildir. Kendi azim ve iradenize ve onurlu mücadelenize,
isabetli tercihlerinize, doğru kararlarınıza bağlıdır almak. Öyle iri ve beylik
laflarla, kallavi ama kof nutuklarla teker dönmez, dönmüyor, dönmeyecek ve
peynir gemisi yürümez, yürümeyecek. Sevgili gençler! Birbirinizin varlığına ve
farklılığına saygı duyduğunuz ve varlıklarınızı, farklılıklarınızı korumak
adına yaptığınız mücadele kadar onurlu ve mutlu yaşarsınız. Her çiçek farklı
açar, her kuş farklı öter unutmayın ama mutluluk, güzellik bu farklılıklardan
bir armoni teşekkül ettirebilmektir. Bunları yok etmek değil. İşte Cumhuriyeti
sizlere bunu sunmaktadır. Bu yüzden Cumhuriyet’e sımsıkı sarılınız ve
Cumhuriyet’in yok edilmesine fırsat sunmayınız. Hiçbir şekilde, hiçbir şeyle
aldatılmanıza fırsat vermeyin, müsaade etmeyin. Dini doğru algılayın, anlayın
ve dinle narkozlanmanıza imkân tanımayın, Allah ile aldatılmayın. Tabi karar,
tercih, kader sizlerindir. Ya insanca yaşamak hakkı ya da birilerinin kuyruğuna
takılıp ömür boyu sürünmek, yaşayamadan sefalet içinde çürüyüp gitmek! Bu
düzenin istediği de budur zaten. Ona istediğini hiçbir zaman vermeyin! Ya sefil
bir köle gibi yaşamak ya da insan onuruna layık bir yaşam içinde onurlu bir
insan olarak yaşamak!