Oy gizli, haber kutsal, yorum hürdür.
Dünkü yazımızda, bir araştırmanın sonuçlarını değerlendirerek; gençlerimizin gerçekçi, fırsatçı, biraz da ahlâksız olduklarını vurgulamıştık.
Gençlerimizin gerçekçi oluşları, günümüz açısından sevinilecek bir durum. Demek ki, bu gençler kolay kolay kandırılamayacak!
Fakat aynı gençlerin, istikbal bakımından karamsar ve ümitsiz olmaları son derece üzücü!
Çünkü gençlik; kanın kaynadığı, deli aktığı bir devirdir. Hiçbir gencin karamsar olamaya hakkı(!) yoktur.
İhtiyarlar kötümser ve ümitsiz olabilir. Çünkü kötüye giden işleri düzeltmek için onların ne güçleri vardır, ne vakitleri!
Halbuki genç için öyle mi?
Gençte öyle coşkun bir enerji vardır ki, dünyanın bütün menfî gidişini durdurabilme, tersine çevirebilme gücünü genç kendinde bulabilir.
Genç bir yürek ve gönül, aşık olabilir. Bir aşıkta ise sonsuz, ilâhî bir kudret vardır. Dünya ve istikbâl, o gencin kement atacağı, yelelerinden yakalayacağı, onu terbiye edeceği küheylandır. Gençte o küheylana binip sonsuz ülkelerde sayahat edecek bir enerji vardır.
İşin en acı yanı; günümüz gençliğinde ne aşık olmak cehdi, ne istikbale bir kement atmak ve istikbâl küheylanına binme arzu ve cesareti görebilmemiz.
* * *
Yirmi birinci asır gençliğinin talihsizliği “aşk”ın ve “idealizm”in öldüğü veya öldürüldüğü bir zamanda dünyaya gelmiş olmaları... Madde ikliminin bütün hayatlarımızı kuşattığı bir dünyaya gözlerini açmaları ve böyle bir dünyada gençliklerini sürmeleri...
Fakat, elbette bu madde dünyasını değiştirecek olan, ideal bir dünya kurma azim ve kararlılığı da, yine sadece gençlerde olabilir. Olmalı!
* * *
Gençlik bu haliyle ve ankete verdiği cevaplardan da anlaşılacağı gibi, bedbaht olduğunu da haykırıyor.
Madde dünyası; ne kadar zengin ve renkli olursa olsun, yaradılışı icabı “insan”ı tatmin etmekten uzaktır. Zevk verebilir ama mutlu edemez. Manevî yanını bulamayan, manevi ihtiyaçlarını karşılayamayan insan hep bir boşluk, hep bir tatminsizlik hissedecektir.
Ülke ve dünya üzerinde öyle bir iklim hüküm sürüyor ki; “manâ”nın hiçbir manâsı yok. Manevî herhangi bir değer hiç “para” etmiyor.
Elbette maneviyat olmayınca, ahlâkî değerler de günden güne aşınıyor ve genç dimağları kemiriyor.
Benim kısaca değindiğim, günün deyimiyle “teğet geçtiğim” hususları genç ve idealist yazarımız Özgür Deniz, makalelerinde uzun uzun konu ediyor ve anlatıyor.
* * *
Bu arada, gençlik deyince aklımıza yaşı küçük olanlar geliyor. Dün, söz konusu ettiğimiz anketin sonuçları da gösteriyor ki, gençlik yaşta değil, başta! Gençlik yaşanan yıl sayısında değil, gönülde ve ruhta... Bir düşünürün dediği gibi “90 yaşındaki bir idealist genç, 20 yaşındaki bir bağnaz ihtiyardır.”
Genç ümitlidir, dinamiktir, dağları yerinden oynatabilecek kudret, azim ve kararlılıktadır.
Her şeye rağmen, “Bütün ümidimiz 'gençlik'tedir.”
* * *
Başbakana Teşekkür ve Tebrikler
Sayın Başbakan'ın hatipliği ve hazır cevaplığı, en fazla dün faydalı oldu. Bazı müstağriplerin* başlattığı özür kampanyasıyla ilgili sorulara karşılık; “Suç işleyen özür diler. Onlar suç işlemişlerse özür dilesinler. Benim ve milletim için böyle bir mesele yoktur!” cevabını verdi.
Türkiye Cumhuriyeti Başbakanından beklenen tavır da budur. Kendisinin bütün Türk Milletine tercüman olduğuna inanıyor ve yürekten teşekkür ve tebrik ediyoruz.
* * *
Üstatlardan
Uyan!
Ey
Gençlik Uyan!
Yurt aşkıyla yan,
Köküne dayan,
Kendine dön bir
Gördüğüm gençler,
Ölgün,
derbeder,
Hür değil meğer,
Zevkine esir..
Yaramı
sen sar,
Hakkın Sözü var,
Aydın ufuklar,
Senin
içindir.
Seyfeddin
Karahocagil
********
Müstağrip: “Batı karşısında aşağılık duyan.”
Önceki Yazılar