Akıl nedir, niye vardır? Elbette iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı, hak ile batılı, haklı ile haksızı, güzel ile çirkini, namuslu ile namussuzu, yalancı ile dürüstü, insan ile hayvanı tefrik edebilelim diye değil mi ve bir karar alıp verirken de ona göre alalım verelim diye değil mi? Yani gerçek bu kadar sarih değil mi? Yani onurlu bir evet yahut onurlu bir hayır diyebilmek için değil mi? Peki bu minvalde mi kullanılmaktadır akıl dediğimiz şey? Kesinlikle hayır. Hayatta kurnazca yaklaşımlar sergilenebilecek yerlerde kullanmaktayız akılımızı yani akla ihanet etmekteyiz, elbette asıl olarak kendimize ihanet etmekteyiz. Niye aklımızı kullanmamız gereken yerde kullanmıyoruz? Bir şeyde ki derin anlamı ve ince noktayı fark edebilmek, olguların gerçek mahiyetlerini idrak edebilmek, olayların görünen ve görünmeyen yüzlerini anlayabilmek, kalbimize hükmeden imanla onu mezcedip doğru istikameti bulabilmek, görünen yüzün ardında ki görünmeyen yüzü görebilmek için niçin kullanmıyoruz aklımızı? Hep şeytanlık için kullanıyoruz, aldatmak, sömürmek, yanlış yönlendirmek, kullanıp atmak için kullanıyoruz. Sonra da kendimizi akıllı sanıyoruz. Göz göre göre koca koca yalanlara inanıyoruz mal gibi, sonra da akıllıyız sanıyoruz kendimizi. Böyle yapanın geri zekâlıdan ne farkı olabilir, böyle yapan birinde aklın olduğuna delalet eden ne olabilir? Faydalı olanın ne olduğunu, faydasız olanın ne olduğunu tefrik edecek zekâdan yoksunuz ama akıllıyız öyle mi? Akıl, sana, haddini bilmeyenlere haddini bildir, seni aldatanlara kim olduğunu göster, namussuzlara namuslu olmak nasıl olurmuş eylemlerinle anlat diye verildi. Gözlerinin içine baka baka seni mal yerine koyanı öyle bir mal gibi ortada bırak ki dünyanın kaç bucak olduğunu ona öğret diye verildi. Yalanlara inanma doğruların peşine düş ve doğrulara sımsıkı sarıl diye verildi. Yalancı kardeşin olduğu için ona inan, doğrucu kardeşin değil sanarak ondan kaçın diye verilmedi. Ben öyle sandığınız sefillerden değilim diye göster diye verildi. Niye böyle yapmıyorsun? Çünkü aklını ortaya koymak, akıllı eylemler üretmek, maalesef dünya bağlamında büyük zararlara yol açmaktadır, bu yüzden de akıl dünyadan yana umudumuzu kesesiye değin tatile çıkarılmıştır. İşte buna itiraz ediyorum. Artık aklını kullananların insandan sayıldıklarını görmek istiyorum, dördüncü tür yaratıkların maşası olmak istemiyorum. Bendenmiş her dediği doğruymuş, öyle bilmeliymişim, hadi ordan lan pezevenk. Sen benden olamazsın, ben senden olursam şerefsizim. Bendeniz insanlıktan yanayım. İnsan evladı olanın kimliği ne olursa olsun farketmez bendeniz için. İnsan olmayanın kimliği de ne olursa olsun yine farketmez bendeniz için. Bana insanlık üzerinde ki kimliklerinle değil, insanlık üzerinde ki kimliklerinden sıyrılıp sadece insan kimliğinle geleceksin. Sonrada bana palavralar sıkıpta, aklımı ıskat edip o palavralarına inanmamı beklemeyeceksin aynı kimlikteniz ve dahi bilmem ne kardeşiyiz diye. Ne kimliği, ne kardeşi yalancıların şahı şerefsiz.

YORUMLAR