Çok farklı yaşamalarımız olamaz mıydı? Gerçekten her kesimimizle çok farklı insanlar olamaz mıydık? Dışarıya daha açık, önyargısız ve özgür insanlar. Çok farklı bir dünya kuramaz mıydık? Herkesin mutlu olduğu, yüzlerinde tebessümden iz bulunmayanların olmadığı, neşeli insanların olduğu ve şenlik dolu bir dünya kuramaz mıydık? Bugün kendi çevresinin dışına çıkamamış insanlar var yaşadığımız dünyada? Gerçekten hissettiğiniz zaman kahrolmuyor musunuz böylesi bir gerçeği? Sadece birilerinin dünyası olmamalı bu dünya oysa. Birileri ömürleri boyunca her gün sabredip, birileri ömürleri boyunca kusasıya dek yememeli. Niye çöplüğe mahkûm insanlar görelim öyle değil mi? Niye ömrünü münhasıran kendi doğduğu semtte tüketen insanların olduğunu bilelim? Niye çalışmaktan tükenmiş ama eğlenmek nedir bilmemiş tek bir insanın var olduğunu düşünebilelim? Dünyayı da, hayatı da zehir ediyoruz birbirimize göz göre göre. İnsan değiliz biz ya, vallahi insan değiliz. İstesekte insan olamayız. Çünkü yürek yok, vicdan yok, akıl yok. Kendi kabuğunda yaşamaktan mutlu olacak, mutluluk çıkarmaya çalışacak, bunu yaparken de farklı yaşamaya çalışanların yaşamlarını çalacak kadar kör ve bencil insanlarız. İnsantekleri olarakta böylesi bir zalimliğe eyvallah ediyoruz, karşı çıkacağımıza. Gerçekten bir gün geldiğinde yaşadık diyebilecek miyiz ya da yaşıyoruz diyebiliyor muyuz? Niye farklı şehirleri gezebilecek imkâna ve vakte sahip insanların ülkesi olamıyoruz? Bunu yapmak münhasıran birilerinin hakkı mı olacak, böyle ise tüm insanlar nasıl mutlu olacak? Ne yani benim meclisimde 600 tane güya vekillik makamı almış olan insan olacak, her birinin altında milyonluk arabalar olacak, her birinin sülalesinin sağlığı benim vergimle karşılanacak, ülke kiralık lüks araçlardan geçilmeyecek, kodamanların milyarlık vergileri affedilecek, her kurumun tepesine atananlar ilk atandıkları anda ilk işleri milyonluk arabalar almak, oturacakları yerleri baştan yenilemek yani yeni bir saltanat kurmak olacak, kaynaklar bilmediğimiz ki haddizatında çok iyi bildiğimiz yerlerde çarçur edilecek ama benim yapacağımı söyleyecekler bir de utanmadan. Ve bende mal gibi inanacam buna, yiyecem böylesi teraneleri öyle mi? Bu ülke benim lan benim ve ben bu ülkeden ne kadar hakkım varsa onu istiyorum, alacam ve onu yaşayacam. Bana ne yapacağımı söyleyecek tek bir kişi evet tek bir kişi bile yoktur bu ülke toprakları üzerinde. Herkes önce kendisinin ne yapacağını öğrenecek ve insan gibi yapacak, ondan sonra bana ne yapacağımı söyleyecek. Bıktık lan artık kendi ülkemizde hakkımız olan yaşamın sunulmayıpta bol bol nutuk çekilmesinden ve onur zedeleyici projelerle karşımıza çıkılmasından. Herkes insan evladı gibi işini yapsın artık. Ve bu ülke cennet olsun artık.

YORUMLAR