Köhnemiş, eskimiş, tefessüh etmiş ne varsa hepsine bir LÂ(((en basit ve bilindik anlamıyla hayır))) çekip artık olması gereken ne ise ona yönelmek zorundayız kardeşim. Bu işin sendeni bendeni yok, her birimizin hayatı var işin ucunda. Kimin benden, kimin senden olduğunun ne önemi var ki? İster senden, ister benden olsun, herkes haddini ve hududunu bilecek ve yapması gerekeni insan evladı gibi yapacak, yapmayacaksa cehennem olup gidecek, benim hayatımı cehenneme çevirmeyecek. Hayır, böyle yapmayalım diyorsanız diyecek bir şeyimiz olmaz ama bunu duymak zorundayım. Hem öyle hem böyle olmaz. İkircikli şeyler tiksindiricidir. Hem öyle yapalım deyipte, öyle yapınca da niye böyle yapıyorsun denirse dümdüz giderim. Birazcık şeref ve haysiyet lütfen. Bu dünya da tıpkı insan gibi her şeyin iki yüzü var maalesef ve bu ikiyüzlü durum hayatlarımızı perişan etmektedir yani bir nevi münafıklık. En basitinden Allah’ın dini mi yoksa Ataların dini mi, hangisine itibar edecez? Allah’ın dini de bellidir, Ataların dini de bellidir. Bilmemezlikten gelinemez, gelinmemelidir. En anlaşılabilir şekliyle; birisi hep bana der, diğeri hepimize der. Birisi hakikat üzeredir, diğeri batıl üzeredir. Birinin yolu aydınlıktır, diğerinin yolu karanlıktır. Birisi herkese adildir, diğeri münhasıran birilerine adildir. Birisi özgürlükçüdür, diğeri esaretçidir. Birisi sapkındır, diğeri istikametlidir. Birisi cezalandırıcıdır, diğeri caydırıcıdır. Birisi emanetçidir, diğeri sahiplenmecidir. Birisinde kural kesindir, diğerinde her şey için her yol mubahtır. İşte böylesi ikiyüzlü durumlara LÂ demekten başka çıkar yol yoktur. Bilakis yaşadığımız hayatın her zerresinin hesabını tek başımıza vereceğiz.  Kimse bizimle hesap vermeye gelmeyecek ve darağacında sallanırken kimse ağlamayacak. Bizler galiba hesabı olmayacak bir hayat yaşadığımızı sanıyoruz ve o sanmakla nasıl bir hayat yaşadığımızın farkında değiliz. Elbette cehaletin izdüşümüdür böylesi bir telakki.  Velakin bendeniz hesabını veremeyeceğim bir hayat yaşamaya eyvallah etmiyorum, etmeyeceğim kardeşim. Herkeste kendi hayatına baksın. Çünkü her şey gözümün önünde olurken gözlerimi kapatıpta ben görmedim, görmüyorum demem, diyemem. Kulaklarımı tıkayıpta ben duymadım, duymuyorum diyemem. Zekâmı yok sayıpta hiç düşünmemiştim, düşünmedim diyemem. Vicdanımı örtüpte ben hissetmedim, hissetmiyorum diyemem. İsterse öz kardeşim olsun yapamam bunları. Herkes insan olacak, insan değilse de cehennem olup gidecek, kimliklere bakmıyorum. İnsan olsun isterse kimliğimden olmasın yahut kimliğimden olsun ama ben kimliğimden değil olarak düşüneyim.

YORUMLAR