Ey insançocukları! Biz gördüğümüze ve söylenene inandığımız için hep çığlık çığlığa yaşıyoruz. Niye gördüğümüze ve söylenene inanıyoruz? Çünkü görünenin ve söylenenin arkasını görmeye ve bilmeye gücümüz yokta ondan, yahut niyetimiz. Bu ülkede kimsenin gerçekle de ilgisi yok, kimsenin gerçekten inandığı bir ideolojisi de yok. Hatta bir dini de yok. Herkesin tek bir ideolojisi ve dini var; para. Herkesin tek bir hedefi var; paraya giden yolu keşfedip paraya ulaşmak ve dünya da devran sürmek. Herkesin bir yolu var; behemehâl, haram helal demeden o hedefe götüren yol. Bu yüzden karşınızda gördüğünüzü sandığınız ve konuştuğunu düşündüğünüz hiçbir kimseye inanmayın, onların ne kendileri ne de sözleri gerçektir. Onlardan hiçbir gerçek ve sahici söz ya da eylem beklemeyin. Onlar sizleri hiçbir zaman düşünmediler, badema da düşünmeyecekler. Sizler, onlara kazandırdığınız kadar varsınız ve değerlisiniz, bilakis çöpten farkınız yoktur. Hadi denemesi bedava, sıkıysa insan gibi yalanları ifşa edip gerçeği haykırın da görelim, her şeyin yalan olduğu bu ülkede. İki dakika da harcanırsınız ve çöp kovasına atılıverirsiniz bir paçavra gibi. Onların hakikatle de, büyük bir hedefle de, size dönük sahici eylemle de, onurlu bir inanışla da zere miskal bağları yoktur. Sanki bağları varmış gibi algılamanızı ve anlamanızı sağlarlar ve siz de varmış gibi davranırsınız ya da gerçeği görür ona göre kendinizi konumlarsınız. Size bir şey söyleyeyim mi; emin olun şu an yüreğimin dibinde ki kendimce tespit ettiğim gerçekleri haykırsam, münhasıran tek taraftan değil her taraftan kurşun yağmurlarına tutulurum. İlginç de mi? Çünkü bu ülkede gerçeğe herkes düşmandır ve gerçeğin söylenmesini, bilinmesini kimse istemez. Herkes kendisinin işine yarayacak şeylerin söylenmesini ve bilinmesini isterler. Herkes tam da burada müttefiktirler, amansız muhaliflermiş gibi görüntü vermelerine rağmen. Dünya, yalancıların ve namussuzların cennetidir maalesef! Ama biz seyirci kalıp müsaade ettiğimiz için böyledir bu. Hani galiba Einstein di diyen değil mi? Ne diyordu? Dünya kötüler var olduğu için kötü değildir, iyiler kötülerin kötülüklerini sadece izlemekle kaldıkları için kötüdür. İşte gerçek budur. Biz münhasıran seyirci kalmakla iktifa ediyoruz, elimizden daha fazlasının gelebileceğini bildiğimiz halde. Birisi kötüyse, etrafa kötülük saçıyorsa, bizde onu bir paçavra gibi çöp kovasına fırlatıp atalım ve yenisine bakalım diyemiyoruz. Bir kez deyiversek, belki de kimse bir daha kötü olmaya ve kötülük saçmaya cüret edemeyecek. Kötü olanı ve kötülük yapanı yok edelim, başkası var olsun, o da kötü olur kötülük yaparsa bu sefer onu yok edelim ve bir başkası var olsun deyiversek bir kez, ahhh deyiversek, belki de her şey yoluna girecek. Ama yok yapamıyoruz, mal gibiyiz, sürü olmayı seviyoruz.

YORUMLAR