Bizler, gerçekten, fikirlerimizin ne olduğu konusunda bihakkın bilgi sahibi olsaydık, yemin ederim bu kadar kolay av olmazdık. Ne kapitalizme ne bize bizdenmiş gibi görünüp bizi aldatanlara ve ne de fikrimizi perişan edip fosil haline getirenlere. Ne de kimliğini ve dinini kapitalizme payanda kılıp kapitalizmin muhalifiymiş gibi kendini gösterip, bizi kapitalizmin kucağına oturtanlara. Unutmayalı ki; kapitalizm ne kadar dinciliği besliyorsa, dincilikte o kadar kapitalizmi beslemektedir. Çünkü insanları uyutmanın ve uyuşturmanın en kolay yolu onları kimlik ve din korkusuyla belirsizliğe sürükleyip, endişelendirip, narkozlamaktır. Çünkü biz zaman sürecinde karakterimizi öyle ezmişiz, öyle çiğnemişiz ki, öyle korkunun kölesi olmuşuz ki, içinde bulunduğumuz halimiz artık kaderimiz olmuş ve dönmekte kolay gelmiyor şimdi bize. Karakterimizle hareket etsek ayrı bir dert, karaktersiz olarak yaşamaya devam etsek ayrı bir dert. Ki, zaten karakterimiz de var mı sorgulanır. Zira karakter meselesi derin bir meseledir, ki, karakter haddizatında kaderin anasıdır biraz da. Hani bir söz vardır ve sonu şöyle biter, gün gelir karakteriniz de kaderiniz olur, tabi öncesinde karakterin de bir müsebbibinin ve o müsebbibin de bir müsebbibinin olduğu ifade edilir. Çünkü bizi dünya bataklığının içine öyle gömmüş ki böylesi bir hal, çırpındıkça daha da batıyoruz. Zaten el uzatanımız da yok. Ki, umutlarımız, hayallerimiz çalınmış haldeyiz. Hayatımız pemperişan bir durumda maalesef. İnsanlar yoksulluktan, açlıktan belki uyku yüzü göremiyorlar. Aptalca, saçma sapan uygulamalar ve o uygulamalarda bile uyulmayan durumlar yüzünden insanlık yörüngesini şaşırmış durumda. Ve tüm bunlar muvacehesinde aval aval bakınıp duran izanını, insafını, vicdanını kaybetmiş vasat, basit, sefil insanlık. Şu an çırılçıplak duruyoruz öylece, dünya denilen devasa boşluğun tam ortasında. Çünkü bal tutan parmağını yalıyor ve balına uzanan parmakları da kırıyor. Herkes dönen çarkın döndüğüne bakıyor, bizi düşünen tek bir kişi, tek bir zümre, tek bir düşünce yok maalesef. Bizi düşündüğünü söyleyenlerde bizleri Allah ile vatan ile cumhuriyet ile iman kurtarma seansları ile aldatıyorlar. Zira dört tarafımızdan öyle bir muhasara altına alınmışız ki, o muhasarayı yarmak isteyen kim olursa toprağın dibine gömülüyor. Çünkü artık herkes aynı yolda müttefik, biz ise bizden diyerek arka planda aynı hedefte müttefik olanların uzattıkları ipin ucunu sımsıkı tutmuş salmıyoruz. Sanki o ipin ucu kaçarsa her şeyimizi kaybedeceğiz. Zannediyor musunuz ki, olmayan ama olmadığı halde yine de savunduğunuzu sandığınız fikrin efendileri, sizler için varlar, sizler için çalışıyorlar, karşı fikre de muhalifler? Yalan, yalan, yalan, hem vallahi, hem billahi, hem tallahi yalan. Hepsi de aynı çarkın dişlileridirler ve büyük çarkı döndürmek peşindedirler, bademada o çarkın dönmesi için vardırlar. Ama size, sanki sizin için çalışıyorlarmış gibi poz vermektedirler, o minvalde nutuklar irad etmektedirler. İnanmaya devam edin! Perişan olan sizsiniz, aç kalan sizsiniz, her türlü hak edilenden mahrum kalan sizsiniz ama sizlere tüm bunları yaşatanlar için deliriyorsunuz hala. Tam anlamıyla vasat ve lümpen insanlarız maalesef. Yeter artık ya, şu aklı biraz da kullanmayı deneyelim lütfen, nolur, açalım gözlerimizi ve gözlerimizin önünde, aha şurada, tam karşımızda olup biten şeyleri görelim artık ya. Yazıklar olsun! Şeytan sizi Allah ile aldatmasın!

YORUMLAR