Bugün iflas etmeyen hangi fikir var? Peki, niye iflas etti bu fikirler, hiç soruyor, sorguluyor ve düşünüyor muyuz? Çünkü vaatlerini tutamadılar, insanlığı aldatmış oldular, söylediklerinin tam zıttını yaptılar ve kendilerini de yenileyemediler, kaynaklarından ve özlerinden koptular. İşte bizde, böylesi, artık tarihten kopmuş, çağa hiçbir şey anlatamayan, insanlığa verecek bir şeyleri kalmamış, fikir diyecek yanı olmayan ama fikirmiş gibi ortaya sürülen absürtlüklerin peşinden sürüklenip gidiyoruz. Bizler, bugün, gerçekten bir fikir sahibi olduğumuz için, varolduğunu sandığımız bir fikre taraftarlık etmiyoruz, münhasıran dünyalık emellerimize mülaki olmak, çıkarlarımızı korumak için böyle yapıyoruz. Ki, bunu, o fikrin ideologları, demagogları, baronları olanlarda zaten biliyorlar, çünkü kendileri de öyle yapıyorlar. Söyleyin madem bir dava var ve madem o davaya kutsallık izafe ediliyor, peki niçin o dava mazluma, garibe, zırnık kazandırmıyor da, yetimi korumuyor da, güya o kutsal dava ile karşınıza çıkanlar kasalarını tıka basa dolduruyorlar? Mesela; bu ülkenin en kallavi yerlerinden en mümbit topraklarının tapusunu ceplerine koyuyorlar da, sen sahip olduğun on metre karelik toprağı işlemekte bile zorlanıyorsun? Fikir diye ortaya sürdükleri saçmalıklarla insanlığı sömürüyorlar. Önce o fikirlerle sen, afyonluyorlar, ondan sonra da elinden her şeyini alıyorlar, farkında bile olmuyorsun. Onların, fikirleri temelinde bir dünya inşa etme, yaşanabilir bir dünya yaratma, insanlığa umut verme ve onurlu bir yaşam sunma gibi bir dertleri yok, var-mış gibi yapıyorlar o kadar. Geçmişte de çok söyledim yine söylemekte bir beis görmüyorum. İnsanlığın muhteşem bir senteze ihtiyacı var. Hiçbir kimseyi dışarıda bırakmayacak, herkesi ihata edecek yani hem vatan diyecek, hem ahlak diyecek, hem de adalet diyecek ve bu üç sacayağı üzerinde yeni bir dünya inşa edecek senteze. Çünkü bu olgular zaten hiçbir insanlığı ayırmayan aksine birleştiren olgulardır ve ortak aklın ve vicdanında temelleridirler. Böylesi bir şeye karşı çıkanlarda cehennem olsun gitsinler, zaten onların bu dünyaya verecekleri bir şey, katacakları bir anlam olamaz. Öyleyse behemehâl böylesi bir sentezi başarmak ve buradan da bu sentez ekseninde ve temelinde hiçbir kimsenin dışarıda kalmayacağı bir sisteme ulaşmak ve o sistem üzerinden de yeni bir dünya yaratmak, insanlık onuruna yaraşır yaşama kavuşmak için elbirliği etmek yarınlarımızın aydınlık olması ve mutlu bir hayat kurabilmemiz için olmazsa olmaz önkoşuldur. Ama önce buna kaynaklık teşkil edebilecek fikirleri asli bağlamlarıyla ele alıp tetkik etmek, fikirler arasında konsensüse varmak ve fikirleri insicam içerisinde, muazzam bir şekilde mezcetmek iktiza etmektedir. Yoksa asalakların peşlerinden sürüklenip gideriz ve bağıra bağıra gebeririz. Güzel bir dünya isteğimizde ve onurlu yaşam arayışımızda ancak sahtekârlık etmiş oluruz. NOT: Jean Jaures’in ‘’Demokrasi Barış Sosyalizm’’ kitabını önemle öneririm naçizane. Bir barış savunucusuydu. Fikirlerine tahammül edilemedi. Savaş baronlarının oyununa çomak sokuyordu. Savaş müptelası bir delinin namuslusundan çıkan katil kurşunlarla katledildi. Akabinde de bildiğim kadarıyla savaşın kıvılcımı ateşlendi. Mutlaka bir şeyler katacaktır sizlere. Ki, farklı bir pencereden de dünyayı seyreylemek istemez misiniz? Niye zihninizin tek penceresi açık olsun, varsın tüm pencereleri açık olsun, daha iyi olmaz mı?  

YORUMLAR