Aklımızın erdiğince, dilimizin döndüğünce, gücümüzün yettiğince, gönlümüzün elverdiğince naçizane fikir serdediyoruz münhasıran, ya cerhedersin ya tensip, aksini yapmaya yeltenemezsin, sana silah sıkmıyorum, kimseyi de silah sıkmaya teşvik etmiyorum örtülü ya da örtüsüz, o zaman karşıma kuvvetinle gelemezsin, kim olursan ol, ne olursan ol, haddini ve hududunu bileceksin, beynime zincir vurmaya tevessül ettirtmem, bana ait olan topraklarda sürgün kıldırtmam kendimi. Tabi bu her namuslu insanın yapması iktiza eden şeydir velakin her diam tam tersi olmaktadır, zira egemenlerin kuvveti ve konumu sarsılamaz. Bu topraklar senin, bende senin kulunum diye bir şey yok. Hepimiz kendi mülkümüzde eşitiz, eşitlik bozulursa kaos olur, kaos olursa da bunun sorumlusu münhasıran bir taraf olmaz, ki biz hiç olmayız. Ama öyle ya tabi, adalet eşitler arasında ki bir meseledir ve eşitler de münhasıran egemen olanlardır yahut kendi kulvarlarında gücün maliki olanlardır. Bugüne dek karşımda gördüklerimin hepsi (((her taraf))) bize karşı dediler ki; fikirlerinizle gelin, şiddete yönelmeyin, oturalım, konuşalım. Öyle olmadı mı Tanrı aşkına? Yumurta atan çocuklara gelin derdiniz neyse oturup konuşalım ve ortak bir yol bulup çözüme kavuşturalım denmedi mi? İşte bizde onu yapıyoruz münhasıran, başka hiçbir şey değil. Ama onaylama makamı da değiliz biz, eleştirmek ve doğruları ortaya çıkarmak, insanlar arasında ki duvarları yıkmak için varız biz. Ama bize karşı da şiddet istemiyoruz, her şey de müsavi olmak mecburiyetindeyiz, ki, adaletin muktezası budur, tabi adalet diye bir derdiniz ve bunu halklar üzerinde uygulama niyetiniz varsa. Ki, bugüne değin farklı fraksiyonlarla ama en etkin ve egemen olan taraflarıyla (((tüm farklı taraflardan bir kişiyle hem de vekillik makamında olanlarla))) onu da yaptık hem de en üst düzeylerde ve hepsini de ıskat ettim, çünkü onlar sahteydi bendeniz gerçektim, onlar yalancıydı bendeniz rasyonel ve realisttim. Onlar bencildi, bendeniz bizciydim ve kolektiftim. Onlar münhasıran kendilerini düşünüyorlardı, bendeniz tüm insanlığı. Önümde duran gerçeği görmemezlikten gelemezdim, onlara dalkavukluk edemezdim, onları sahte alkışlarla besleyemezdim. Çünkü görevim bu değildi, ben onlara doğruyu söylemekle ve onları doğruya teşvik etmekle görevliyim bir insan olarak, zira onurlu yaşama kavgamda dürüst olamazdım. Bahanelere, yaftalara sığınmasın kimse, tükürttürmesin yüzüne. Kimsenin yalanlarını yemek, yutmak zorunda değilim, böyle bir hakları ve böyle bir ödevim de yok. İnsanım ve hak ettiğim onurlu yaşamın peşindeyim, başka topraklarda da değil, kendi topraklarımda. Ya verilecek ya alacağız!

YORUMLAR