Her şeyi belirsiz bir geleceğe havale etmekten haz alıyoruz, şimdi bir şey yapmamak için bahaneler üretiyoruz. Sonra bir şey yapacak fırsat elimizden kaçıp gidince de, bu sefer bakınız eğer biz olursak şunu da bunu da yapacaz deyip masal okuyoruz. Oysa bana şimdi lazım kardeşim ve işte şimdi elinde fırsat varken yapsana ne yapacaksan pezevenklik edeceğine, yarınlara dair boş hayallerine ihtiyacım yok benim. Hayallerin altında kalıp ezilmek istemiyorum, gerçeklerle dirilmek ve yarınlara umutla bakmak istiyorum. Bu dünyada umudu çaldın mı, artık başka bir şeyi çalmana gerek yok, zaten umudu tükenmişse bir insanın mevcudiyetinin hiçbir manası yoktur, o kendiliğinden çeker gider. Öyleyse bana içi boş hayallerle ve yarınlara dair müphem umutlarla gelme, bana şimdiyle gel, şimdiki yaptıklarını göster ve gerçekçi ol. Ama hayır de mi, illa belirsiz geleceklerden bahsetmemiz ve onlara inanmamız lazım. İnanmayınca da suçlanmamız lazım. Suçlandık diye de suskuya teslim olmamız ve yerimizde çakılıp kalmamız lazım. Böyle olmayacak! Riyakârız, çıkarcıyız ve aldatıcıyız. Bir fikre sahip olan, hiçbir zaman kendi fikriyle yüz yüze değildir ve olamaz kardeşim, o tek başına varolsa da büyük bir insanlıkla birlikte vardır, öyleyse yekpare insanlığı ilgilendiren sorunlarla karşı karşıyadır. Dünyayı; ekonomik gelişmeleriyle, insanlığı kasıp kavuran savaşlarıyla, değerleri yozlaştıran kapitalist kültürüyle, kanıksanmış alışkanlıklarıyla, hülasa; bütüncül bir şekilde ele alıp, çözümlemesini yapıp, kaydadeğer bir neticeye ulaşması icap ediyor. Ve küresel çapta tüm insanlığı tehdit eden sorunlarla ilgilenip bunlara matuf çözüm önerileri sunması icap ediyor. Ama hayır bunlardan bize ne de mi? Bizim, güya bir fikir edinip, onunla insanlığı aldatıp, peşimize takıp, dünya nimetlerine vasıl olmamız gerekiyor öyle mi? Her şeyi elimize geçirip istediğimiz gibi kullanma hakkını elde edince isterse dünya yıkılsın, insanlık batsın yok olsun bize ne öyle de mi? O zaman her türlü söze, tenkide boyun eğmekten başak çaremiz yoktur. Madem insansın, madem bir fikrin var, o zaman masivaya dair ne varsa onlarla ilgilenmek, çözümlemeler yapmak, teşhis etmek ve tedaviye yönelmek zorundasın kardeşim. Her şeyi ama her şeyi teşrih masasına yatırıp icap ediyorsa delik deşik edip gerçeği gözlerinle görüp ne yapabileceğini düşünmelisin. Bu dünyada yalnız değiliz ve yalnız yaşamıyoruz, dilediğimizce hareket etmek hakkımız yok ve olamaz! Akıllan artık be insançocuğu! Bilmiyorsun ki, zalimlerin çarkı cahillerin çalışmayan kafalarıyla dönmektedir!

YORUMLAR