Ne de olsa bendendir demeliymişim ve kötülük yapanı anlamalı, hoş görmeliymişim, hadi ordan pezevenk. Kim demiş kötülük yapma özgürlüğü diye bir özgürlük olduğunu ve kim demiş bir insanın kötülüğü hoş görme ödevi olduğunu? Yani göz göre göre, bile isteye, farkında ola ola, ne yapılırsa yapılan şeyin sonucunda ne olacağı anlaşıla anlaşıla bana cehennem yaşatılacak ama ben cennet sunacam öyle mi? O zaman nerede kalır insanlık, nerede kalır onur ve şeref, nerede kalır ahlak? İnsanca bir dünyayı böyle mi var edeceğim? O zaman kendime ve fikrime ihanet etmiş ve insanlığı aldatmış olmaz mıyım? Bunu yapar mıyım? Herkes haddini bilecek ve kötülük yapmayacak. YAP MA YA CAK… NOKTA! Çünkü kötülük için tek bir sebep bulamayız ama iyilik için sonsuz sebepler vardır evrende. Öyleyse iyilik yapıp iyilik bulacaksın, cehennem verip cennet alamayacaksın. Cennet sunuyorsan da cehennem bulmayacaksın Kardeşim olsa da affetmem kötülük yaparsa. Bizden kötülük yapmamız ve kötülüğü yaymamız istenmedi, bilakis iyilik yapmamız ve iyiliği yaymamız istendi. İnsanların en hayırlısı dendi, insanlara faydalı olandır, öyleyse faydalı ol ki, fayda bul. İyilik dolu bir dünyayı var etmek istiyorsak, ki, her daim böyle bir dünya istediğimizi aşikar eyliyoruz, o zaman iyilikten başka ne bir yolumuz, ne bir yönümüz, ne bir opsiyonumuz, ne de bir tercihimiz olamaz. İyi olacağız, iyilik yapacağız ve iyilikle dolu olanlara kollarımızı açacağız. Ne kadar iyi olursak, iyilik yaparsak ve iyi olup, iyilik yapanlara müzahir olursak, yaşanılabilir bir dünyaya o kadar yaklaşmış oluruz ve hedeflerimizde ki samimiyetimize de hüccet kılmış oluruz eylemlerimizi. Gerçekten değeri (((iyi olup iyilik yapanlar))) olanlara saygı göstermeyip, değeri olmayanlara (((kötü olup kötülük yapanlar ve iyilik önünde barikat olanlar))) saygı gösterirsek, nasıl olacakta değer yüklü bir dünya ve değerli bir insanlık var edebileceğiz? Tamam, dünya böylesi bir yer olabilir ama bizler tersine çevirmek zorundayız bunu ve hepte bunu söylemiyor muyuz zaten? Böyle yaptığımız için mümtaz ve nadide kişiliklerin kendi köşelerine çekilip, insanlık adına bir üretim yapmalarına da darbe vurmuş olmuyor muyuz yani değerli olanları değersiz, değersiz olanları değerli kılarak? Şeytan sizi Allah ile aldatmasın asla ve kata, keza Cumhuriyetten asla ve kata vazgeçmeyin, yemin ediyorum, hem de sonsuz bilinçle, yüksek şuurla, büyük namusla, derin şerefle, saf onurla yemin ediyorum, mumla ararsınız kaybedeceklerinizi ama asla geri alamazsınız artık.

YORUMLAR