Biz insançocukları maalesef ne başkalarının onuruna gereken değeri veriyoruz ne de kendi onurumuza. Ki, zaten başkalarının onuruna değer vermeyenlerin, kendi onurlarına değer verdikleri gibi bir şey düşünülemez. Herkes birbirinin onurunu umarsızca çiğneyebiliyor ve kimse de buna ses çıkarmıyor ama bugün çiğnediği onura yarın yani kendi onuru çiğnendiği zaman sahip çıkmak zorunda kalıyor. Oysa hiçbir insantekinin onuru hiçbir zamanda ve hiçbir şekilde çiğnenmemelidir ve tüm insanlarca bu savunmalıdır. Dün sahip çıkılmayan onurlara bugün, bugün sahip çıkılmayan onurlara yarın sahip çıkmak kabil olmuyor ve insançocukları böylesi bir dilemmanın açmazında çırpınıp duruyorlar. Oysa onurlu yaşamak hakkı da tıpkı adalet gibi her devirde herkese ekmek, su, hava gibi ihtiyaç olan bir şeydir hatta hava, ekmek ve sudan daha hayati bir ihtiyaçtır. Onurun yoksa ne yapacaksın havayı, ekmeği, suyu; yaşamanın anlamı olmaz zaten git kendini at uçurumdan aşağı. Binaenaleyh; ya her birimiz hepimizin onuruna sahip çıkmak zorundayız ya da birer birer hepimizin onuru çiğnenecektir. Peki, bundan memnun olacak mıyız ve böylesi bir duruş ne kadar onurlu bir duruştur? Bilakis onursuzluktur. Bizim onurumuz, başkalarının onurunda gizlidir, çiğnenen her onurla bizim de onurumuz çiğnenmektedir ama algılayacak, anlayacak zekâdan yoksunuz. Bugün kolayca çiğnediğimiz bir şeyin yarın çiğnenmesine ses edemeyiz, edilse de duyan olmaz. İşte biz böyle böyle tedricen tükenip gidiyoruz. Ne edersek kendi kendimize ediyoruz. Oysa her birimize her devirde lazım olacak bir şeyi, her birimiz her devirde savunmalıyız, o şeye behemehâl sahip çıkmalıyız. İşte o zaman biz kendimizden emin olarak, onursuzca yaşayıp onursuzca davrananların karşılarında yüreklice, dimdik durabiliriz, hiçbir hicap duymadan.  Her devirde sarsılmaz ilkelerle yaşayanların hiçbir devirde utanç içinde kalmayacakları ve onurluca söz söyleyecekleri değişmez bir gerçekliktir. İnsan, onuru kadar vardır ve yaşar! Ve Cumhuriyet onurumuzdur, behemehâl onurumuza sahip çıkmak ve onu korumak mecburiyetindeyiz, yoksa meskenet ve mezellet içerisinde sefil bir şekilde tükenir gideriz. Cumhuriyet kozmosun ifadesidir, o yoksa kaos vardır, öyleyse gereğini yapmak ve her bir insantekinin aydınlık bir dünyada özgür, eşit, onurlu, mutlu, huzurlu insanlar olarak yaşamaları için mübrem olan Cumhuriyete sahip çıkmak her birimizin vazifesidir. Sizleri şerefim ve namusumla temin ederim ki insan kardeşlerim, bir gün hepinizi bu hususta ikna edeceğim inşaAllah. Elbette ki fikrimi izah ve izhar edeceğim ama hiçbir şekilde cerh edilmeyecek temelde. İkna edeceğim derken bunu kastediyorum. Cumhuriyet, herkesin eşit olarak ve kardeşçe bir arada barış içinde yaşaması için olmazsa olmaz ön koşuldur. Ötesi karanlıktır, kaostur.  

YORUMLAR