Otorite, insanı özünden koparıp başka bir şeye dönüştürür. Otoritenin olduğu her yerde insanlar aline olurlar ve anksiyeteye maruz kalırlar. Çünkü otorite demek zorlayıcılık demektir, muayyen normlara, formlara (((tabi bunlarda asli bağlamlarından kopmuş halleriyle vardır))) metazori tabi olmak demektir, seçmediğin şeylere maruz kalman ve onlara göre yaşamak zorunda olman demektir. Gönüllülük esas değildir, mecburiyettir esas olan. Misal; kudrette otorite, mülkte otorite, din de otorite insanlık adına büyük tehdittir ve tehlikedir. Çünkü otoritenin mutlak hâkimiyeti, insanlığın mutlak acziyetidir. Otorite kişinin haysiyetinin çiğnenmesini tevlit etmiştir insanlık tarihi boyunca. Böylesi bir yerde insanlığın acımasızca ve amansızca sömürüsü vardır. Bu yüzden her türlü otoriteye muhalifim. Her şey Tanrı’nındır ve O’na ait olan şeyleri de bu dünyada yaşayan, canlı, kanlı, iradesi olan, ihtiyarı olan, tercih hakkı bulunan tek varlık olarak insan kullanabilir, ne kendisine ne de başkalarına zarar vermeden. Kudrette, servette, dinde Tanrı’nındır ve gerçek böyleyse, öyleyse Firavun’lara, Karun’lara, Haman’lara eyvallah etmemizi icap ettirecek hiçbir durum yoktur. Çünkü insanlık bunların tasallutlarından kurtuldukları vakit gerçekten özgür olacaklardır ve insanca yaşama kavuşacaklardır. Zira o vakit gerçeğin kendisi özgür olacaktır. Çünkü bunlar varoldukları müddetçe, insanlığın mukadderatı hep bunlar tarafından yazılacak ve çizilecektir. İnsanlık behemehâl kendi kendisiyle ve diğer insanlarla barış içerisinde, kardeşçe yaşamasını becerebilmelidir. Kendini yönetemeyen yönetilir. Köleciliği ve köle olmayı tolere edenlere efendiler kendiliklerinden ortaya çıkar. Her efendi köle, her köle efendi arar çünkü. Ne efendiler kölesiz, ne de köleler efendisiz yapamazlar, zira alışmışlardır. Hiç akletmiyor musunuz?

YORUMLAR