Bir insandır ki, bir şeye sahip olmuştur, ona verdiği emeği hüccet olarak sunmalıdır. Sunamıyorsa şeksiz ve şüphesiz hırsızdır. Çünkü verdiğin emek olmadan aldığın bir şey varsa ondan şüphe ederim arkadaş. Hakikatin kendisi de tam da budur zaten. Felsefem şüphedir! Çünkü doğrulara ulaşmak için şüphe manyak bir araçtır bendeniz için. Bugüne kadar şüphe bendenizi hiç yanıltmadı, üstelik tuttu elimden hep doğruya götürdü. Başkası için ne nedir bilmem, anlamam. Büyük bir servete mi malik oldun, muhtelif maddiyatlar mı edindin, onu kazanmak uğrunda verdiğin emeği, akıttığın teri, döktüğün yaşı ve kanı görmek isterim. İsterim ve bu bendenizin hakkımdır. Çünkü aynı insanız, aynı dünyadayız, aynı topraklardayız, aynı kanunlara tabiyiz, vasfın nedir, ayrıcalığın nedir, daha mı akıllısın? Çünkü aynı topraklar üzerinde idame-i hayat eyliyoruz ve aynı hazinelerin malikiyiz. Sen maliksin ben değilim diye bir şey sözkonusu değildir ve böyle bir iddia da haddin değildir. Bendeniz böyleyim arkadaş, başkasının nasıl olduğu da bendenizi ırgalamaz, ırgalar ama ırgalamaz. Bendeniz sorarım arkadaş, çünkü hesap sormazsam insan olamam ve hakkımı müdafaa edemem. Hesap sormazsam mal olduğumu, öküz olduğumu, geri zekâlı olduğumu, dar kafalı ve yobaz olduğumu düşünürüm. Ama böyle olmadığımı bildiğim için de hesap sorarım ve hesap sorduğum içinde böyle olmadığıma inanırım. Kim olduğunla gelme bana, insanlığınla ve namusunla gel, çünkü kim olduğun bendenizi zerre miskal ırgalamaz. Bendeniz senin insan olup olmadığına bakarım; Müslüman mısın değil misin; Türk müsün değil misin; Atatürkçü müsün değil misin diye bakmam; namuslu musun, namussuz musun; hakkımı yiyor musun, hakkımı peşkeş çekiyor musun; benim için dövüşüyor musun; ben sefaleti yaşarken sen nasıl yaşıyorsun; suçluyu övüp suçsuzu dövüyor musun, suçsuz karşısında aslan olup suçlu karşısında kedi mi oluyorsun; bana bir verirken kendin on mu alıyorsun bunlara bakarım. Bunlar sende varsa yüzüne tükürürüm, tekmeyi basarım; kimliğin umurumda bile olmaz; sen olmazsan, şu, bu, o da olmazmış, bendenizi ırgalamaz, olmazsa olmasın olmayacak olan senin olmamanla olmayacaksa hatta sen var diye varsa yerle yeksan olsun gitsin. Şerefsizlerin varlığıyla var olan zaten şerefsizdir, şerefsizle de işim olmaz. Zaten kimliklerle aldatıla aldatıla bu hale geldik, zilletin, sefaletin dibine düştük. Bu evrende altında emek olmayan hiç ama hiçbir şey yoktur. Öyleyse her şey emeğin ürünüdür, herkese emeğinin karşılığı vardır ve emek kutsaldır ve o kutsal saygıdeğerdir. Tarlada, inşaatta, yolda, köprüde çalışacak yani tabir caizse canı çıkacak, emek verecek, ter, yaş, kan dökecek ama iyi bir hayata sahip olamayacak amma velakin sen onun hakkını vermeyerek, emeğini görmezden gelerek hatta hak ettiği ücreti tam zamanında ve eksiksiz vermeyerek krallar gibi yaşayacaksın sonrada insan olduğunu söyleyeceksin. Keza, böylesi bir şeyden yana zerre bir emare taşımayacaksın, münhasıran devletin gücünü suiistimal ederek olması kabil olmayan nimetlere malik olacaksın ama bir de gücünden dolayı kendini insan gibi sunacak, bunu tolere ettirecek ve kendine saygı duyurtturacaksın. Hakeza; gücünü kullanarak emek sarf edenlerin kazanmalarının yolunda handikap teşkil edeceksin ve onu kendine sürekli muhtaç kılacaksın, sonrada insan görünüp, insan muamelesine layık görüleceksin. Hadi ordan pezevenkler! Malik olduğunuz şeylere nasıl malik oldunuz, karşılığında ne verdiniz gösterin önce, ondan sonra saygı ve sevgi umun. Bilakis yüzlerinize tükürülecektir. Kimsenin babasının çiftliği değil bu topraklar ve bu devletin hazinesi kimsenin yemliği değil. Kimse kimsenin kulu değil. Her aldığınız şeyin karşılığında ne verdiğinizi göreceğim. Görmezsem şayet benim nazarımda ne olacağınız gayet açıktır.

YORUMLAR