Kardeşim tabiat garip bir şeydir, bir yerde ters giden bir şey orayla hiçbir irtibatı, iltisakı olmayan bir yerde büyük bir sonuç tevlit edebilir. Ediyor da zaten ama farkedecek zekan yok. İşte bunu bilerek hareket edeceğiz. Biz dünyada sınırlar var diye ya da dünya sınırlarla bölünmüş diye her yeri ayrı bir yer sanıyoruz. Dünya bir bütündür kardeşim, tıpkı insanlık gibi. Ezen her yerde aynı ezen değil mi? Ezilen her yerde aynı ezilen değil mi? Bizim gözümüze ayrılarmış gibi gözükmesi normaldir, çünkü gözün görebileceği odur, ondan başkasını görmesine izin verilmemiştir. Yani demek ki neymiş; her şeyin bir sınırı varmış hem de hiçbir şey haddizatında parçalar halinde değilmiş. Bu yüzden olabildiğince hassasiyetle ve teenni ile hareket etmek zorundaymışız. Çünkü burada işlediğimiz bir günah hiç ummadığımız yerde karşımıza dağ gibi dikiliverir de altında kalırız da yapacak hiçbir şeyimiz olmaz. Böyle de oluyor zaten ama kıt aklımızla algılayamıyoruz. Öyleyse neyin altında kalıp neyin altından kalkabileceğini iyi hesap et ve ona göre hareket et. Öyle ya yaşam biraz da matematik değil midir, tıpkı varoluşta ki ve varoluşun tabi kılındığı denge ve düzen gibi. Hesapsız kitapsız yaşıyoruz, hesaba kitaba göre bir sonuç önümüze gelince şaşırıyoruz. Niye şaşırıyorsun ahmak, zaten o sonucu kendin çağırmadın mı, kendi ellerine davetiye göndermedin mi? Beklediğin misafiri beklenmedik misafir gibi algılıyorsun ve ona göre davranıyorsun ama böyle davranmanın da tolere edilmesini bekliyorsun. Niye kendi ellerinle hazırladığın yemeği yemekten imtina ediyorsun soysuz? Zehir gibi değil mi? O zaman daha dürüst yapsaydın ya, malzemeden çalmasaydın ya pezevenk? O yemeği yiyeceksin başka bir şansın yok. Ya şu âlem de senden daha sahtekâr, daha adi, daha alçak, daha zalim, daha nankör, daha cahil, daha yalancı, daha namussuz, daha şerefsiz bir yaratık var mı ey insan denilen mahlûk? Sen haddizatında domuzumsu bir yaratık olmalıymışsın da…

YORUMLAR