Bir trilyon dolar harca, modern, etkili ve güçlü bir ordu kurmaya çalış… 300 bin kişilik ordu kurduğunu zannet ve o ordu yarım saatte tuzla buz olsun!
Nihayet, arkana bakmadan, âdeta kaçar gibi ülkeyi terk et!
Rezil bir mağlubiyet!
300 bin(!) kişilik ordunun karşısındaki Taliban militanı sayısı sadece 70 bin…
Yirmi yılda bir trilyon dolar demek, yılda 50 milyar dolar harcamak demek! Peki, bu nasıl bir rakam? Bizim büyük ordumuza harcananla mukayese edersek daha iyi anlayabiliriz. Bizim kara-deniz-hava kuvvetlerimize ayrılan bütçe, personel maaşları dâhil, 15 milyar dolar civarında… Siz, mevcudu yaklaşık olarak bizimkinin yarısı kadar bir orduya, bizim bütçemizin 3 katından fazlasını harcıyorsunuz! Böyle bir ordunun bir kasırga olması lâzım… Ama öyle olmuyor… Tuz-buz oluyor, dağılıyor!
Nasıl oluyor bu?
Trilyon dolar harcanarak, dünyanın en kudretli devleti tarafından eğitilen, donatılan, uçağı, helikopteri, tankı, topu olan 300 bin(!) kişilik ordu, nasıl oluyor da sadece hafif silahlı 70 bin kişi karşısında yeniliyor, sonra da tuzla buz oluyor?
Şöyleymiş!
300 bin rakamı sadece kâğıt üzerindeymiş!
Ordu personelinin maaşlarını Amerika Birleşik Devletleri (ABD) ödediği için, komutanlar, isimleri ABD’ye bildirmişler ama aslında, o isimlerde kimse yokmuş. Onlar için ödenek gelmiş ama o paraları komutanlar cebe indirmişler. Yani gerçekte, orduda 300 bin değil çok daha az sayıda asker varmış… Belki 30-40 bin… Belki 50-60 bin kişi! Çünkü daha kalabalık, misal 100 bin kişinin üzerinde, iyi eğitilip donatılmış bir ordu olsa sonuç bu olmazdı!
Peki, komutanlar hayali isimler için gönderilen dolarları cebe indirirken, ABD bunu nasıl görmez?
Tabii ABD derken, onun bürokrat ve memurları akla gelmeli… Görmemelerine, bilmemelerine imkân var mı? Elbette rüşvet ve yolsuzluk çarkı, iki taraflı dönüyordu. Hayalî personelin ödenekleri, herhalde, yarı yarıya kırışılıyordu.
RÜŞVET EN KORKUNÇ, EN DEHŞETLİ, EN YIKICI AHLÂKSIZLIKTIR
Bir toplumda rüşvet ne kadar yaygınsa o toplum o kadar çürüktür… Tabii o toplumun çatısı olan devlet de... Çünkü rüşvet virüsü koronavirüsten daha hızlı yayılan, çok daha tehlikeli, yozlaştırcı, nihayet, öldürücü bir virüstür.
Osmanlı’yı yıkan illetin rüşvet olduğu sıklıkla dile getirilir. Yabancıların, daha Sultan Süleyman zamanında, rüşvet illetini topluma soktukları ve bunun gittikçe yaygınlaşarak sonunda devleti yıktığı hikâye edilir.
Rüşvetin Kanunî devrinde yaygın olduğu inanılmaz görünüyorsa, bu konuda, bizce, çok kuvvetli bir delil vardır:
Kanunî döneminde yaşamış olan büyük Şair, Yanık Fuzulîmizin tanıklığı…
Bağdat’ta yaşayan ve Bağdat seferi esnasında Kanunî’yle görüşen Fuzulî’ye (1494-1556), bizzat Hünkâr tarafından maaş bağlanır. Sultan İstanbul’a döner. Fuzulî maaşını almak için Evkaf’a gittiğinde yüzüne bakmazlar. Büyük Şair orada başına geleni şöyle özetler:
“Huzurlarına vardım, bir topluluk gördüm. Onlarda ne doğruluktan nişan ne orada neşeden eser vardı. Selâm verdim. Rüşvet değildir diye almadılar.”
Bizce, Fuzulî’nin bu kısa şikâyeti, Sultan Süleyman zamanında, rüşvetin ne kadar yaygın olduğunun çok önemli bir kanıtıdır.
Görüldüğü gibi, o Koca KA-NU-NÎ, Muhteşem Süleyman rüşveti ve yayılmasını önleyememiş. Kanunî (kanunlara uyan, kanunlara saygılı) olmasıyla ünlü Osmanlı’nın zirve padişahı döneminde rüşvet bu kadar yaygınlaştıysa, onun ölümünden sonra düzenin bozulmasıyla ne hâle geldiğini düşünün artık!
Yıldan yıla eriyen imparatorluk… Ve netice!
Osmanlı’nın geçtiği yollardan geçen ABD’ye tavsiyemiz; Osmanlı’yı iyi incelesin! Aynı yanlışlara-tuzaklara düşmesin, aynı mayınlara basmasın!
Bize gelince!
Osmanlı, atamız!
Onu bizden daha iyi kim bilebilir, kim tanıyabilir?
Peki, onun hatalarına düşmekten, tuzaklara tutulmaktan, döşenen mayınlara basmaktan kaçınabiliyor muyuz?
İbret aldık mı? Alıyor muyuz?
Çoooook şüpheliyim!
x x x
ÖNERİ
ADAMLAR… Adamlar bilirim ki… Arif Nihat ASYA