Bir gün bir olaya şahit oldum, tabi uzaktan, durup gözledim, çünkü bir şey yapacak gücüm yoktu, ürpertici ve endişe verici bir resimdi ve bir insan olarak tabiatıyla yanaşamadım ama gözlemledim. Doğal gözlem her zaman çok eşsiz veriler sunar size, masrafsız, zahmetsiz, kolay, üstelik olabildiğince zevkli ama tabi her durum için değil bu. Bir kişi birini dövüyordu hem de acımasızca ama bir gurupta bu durumu izliyordu ama bir yandan da bağırıyorlardı izleyenler, fakat döven yine dövüyordu ve dövülen de dövülmeye devam ediyordu. Döven kişi, izleyenlere bana dokunmayın ama bağırabilirsiniz, işte bunda sorun yok diyordu. Çok basit gibi görünen ama olabildiğince karmaşık olan bir durum değil mi? Bana garip geldi, sanki eksik olan bir şey vardı ya da derin bir yanılgı saklıydı durumda. Bağırdığın müddetçe sorun olmuyor ama dokunduğun an tehlike ve tehdit oluyorsun, üstüne suçlu olan da sen oluyorsun. Yani adam diyor ki, kardeşim seninle ilgim yok, sana ne dövdüğüm kişiden, istediğim gibi döverim, dilediğimce severim, bu benim inisiyatifimde olan bir şey, sana mı düştü derdi diyor. Bağıranlarda bağırdıklarıyla kalıyorlar ve aslında varlık sebeplerini de unutuyorlar ve gerisin geri dönüyorlar. Yani denileni yapıyorlar ve bağırmakla kalıyorlar. Haddizatında bize asıl yapmamız gereken şeyi unutturuyor döven kişi ve bizi yapmayacağımız şeylere yönlendiriyor zımnen.  Etkisiz tepki verebilirsin ama tepkin etkili olmaya dönüşürse hepinizi birlikte döverim diyor. İşin garibi izleyicileri izleyen başka bir gurupta, izleyiciler müdahale edecek olurlarsa izleyicileri suçluyorlar. Yani herkes istiyor ki, müdahale olmasın, münhasıran bağırılsın ve bağırmayla olsun ne olacaksa. Nasıl bir şey, çaktınız mı davayı?

YORUMLAR