Gerçekleri söyleyince ne şerefsizliğiniz kalıyor, ne de hainliğiniz? Kişinin gerçek değerini, kalitesini Tanrı bilirmiş ve Tanrı bilirmiş kimin ne olduğunu. Günü geldiğinde de bildirecekmiş, bilmeyenlere elbette! İşte bu yüzden her daim diyorum ya kalabalıkla aynı Tanrı’ya inanmıyorum diye ve aynı Devlet olgusuna tabi değilim diye hatta bu toplumla ve hatta inançlı olduğunu söyleyenlerle de aynı Tanrı’ya inanmıyorum ve aynı Devlet olgusuna tabi değilim diye. Oysa şerefsizlik ve hainlik nedir bilir misiniz? Kalabalığa ait olanları yani onların inandığı ve tabi olduğu Tanrı’yı ve Devleti reddetmek değildir, kalabalıkla aynı düşüncede olmaktır yani onlarla aynı Tanrı ve Devlet düşüncesinde mutabık kalmaktır. Oysa böylesi bir şey, gerçeklerin peşinden koşan, insan olarak varolmak isteyen, yalanlara ve yalancılara meydan okuyan birisi için züldür. Çünkü birilerinin ürettikleri Tanrı’ya ve Devlete tabi olmaktansa, ezelde varolan ebedde varolacak olan ve kendiliğinden olan Tanrı’ya ve büyük insanlığın konsensüsü neticesine ihdas olmuş konvansiyon sonucunda cisimleşmiş bulunan Devlete tabi olmak şereftir. Bendeniz yapaylıklardan nefret ediyorum ama doğal olana aşığım. Çünkü doğal olanın özündenim ama yapaylıkların kurbanıyım. Herkes beyni ve gönlü kadar yaşar. Kimse de, kimsenin yaşamının tayin edicisi değildir. Madem yaşam boyutunda tutsaklarız, bari belirlemekte hür olalım değil mi? Şerefsiz ve hain değiliz ama şerefsizlerin ve hainlerin kim olduklarını yemin olsun ki çok iyi biliriz, biliyoruz ve ilanihaye unutmayacağız, bir gün mutlaka izhar edeceğiz.  Gelecek mutlaka gelecek olan!

YORUMLAR