Hayır, bugün insanlığın geldiği merhale öyle utanç vericidir ki, yani insanlık adına utanç duymaktan başka yapılabilecek hiçbir şey kalmıyor geriye. Bir zamanlar Haber 10 diye bir site vardı ve onun sahibi olan, gerçekten bir fikir insanı olduğunu düşündüğüm Ahmet Özcan üstad (((sitesini ve kendisini savunmak anlamında söylemiyorum (ki zaten site kapanalı yıllar oldu), bir fikir adamı bağlamında ele alıyorum, ister savunursunuz isterse reddedersiniz orası herkesin kendi bileceği iştir, çünkü düşüncenin hür olması gerekir ve fikir insanına saygı esastır, tabi esaslı fikir insanına saygı esastır, çünkü fikir insanı maskesi ardında piyasada dolaşan ne beyinsiz, alık, bön, kalemi kiralık tipler vardır))) vardı ve bir ara bu ülkede ki kendi sahasında ciddi birer fikir insanı olan Ateistlerle dehşetli bir fikri müzakereye tutuşmuşlardı. Hayır, birilerinin düşüncesine katılıp katılmamanız değildir önemli olan, fikre ve gerçekten fikir ortaya koyana saygı duymaktır önemli olan. Baya günlerce sürmüştü bu tartışma ya da müzakere. Ve öyle ufuk açıcı olmuştu ki, hem site üzerinden okuyorduk hem de bizzat çıktısını alıp çize çize, düşüne düşüne, çözümlemesini yapa yapa okuyorduk, hatta birkaç kez okuyorduk. İki tarafta sarsıcı, şoklayıcı, derin düşüncelere sevk edici fikirler serdediyorlardı, bir yandan da elbette birbirlerinin fikrîlerini cerhetme savaşımı veriyorlardı ama onurluca ve namusluca. Ki, bugün yok mudur bu türden şeyler? Kuşkusuz vardır ama kalite olarak düşüktür hatta birikim olarak cılızdır. Bir böylesi bir dünyayı tahayyül ve tasavvur edin, bir de elan yaşamakta olduğumuz dünyayı. Kıyası bile kabil olamaz değil mi? Çünkü fikir bir şey kazandırmıyor, bilakis kaybettiriyor, yoruyor, hayatın az da olsa tadını tuzunu da kaçırıyor. Öyleyse kim fikir sahibi olarak bir şeyler söyleyecek, politikacıların ucuz yalanlarını üfürmek varken ve getirisi mebzulken? Bugün fikirden mahrum köşe kadılarına kalmış meydan maalesef. Halk dersen zaten aklı, kulağı, gözü, kalbi, vicdanı midesinde, fikre ayıracak zamanı yok. Ve bizler bu halimizle övünebiliyoruz ne hazindir ki! Gerçekten çok zavallı bir toplum olduk. Kötüyken iyiyiz sanıyoruz, rezilken soyluyuz diye düşünüyoruz, fikirsizken fikrimiz varmış gibi hallere bürünüyoruz. Herkes gülerken halimize, herkes bizi kıskanıyor sanıyoruz. Düşmüşüz ama ayakta olduğumuzu söylüyoruz. Yazık, güleriz ağlanacak halimize, ölmüşüz de gömücümüz yok!

YORUMLAR