Bir insanı sürekli reddederseniz, sanki o uzaylı imiş gibi muamele ederseniz, ya böyle bir şey yoktur ve güya böyle davranıyormuşsunuz gibi bir izlenim yaratmak istemektir derdiniz ya da onu başkalarının gözünde haklı çıkararak hiç umulmadık yerden büyük bir iş çıkarmaktır, çünkü o insan zaten hayatınızın bir parçasıdır ve hayatınızın çoğunda vardır o, aynı dünyada yaşıyorsunuzdur ikinizde gerek suçlarınızla, gerek günahlarınızla, oturup konuşmayı tercih edeceğinize ve niçin böyle oluyor diyeceğinize, o reddiye ona kazanç kapısı olur ve gün gelir o hayatınızın öyle bir yerinde olur ki, ne onsuz olur ne de onla olur gibi bir çıkmaza düşersiniz ve bu sefer hayatın cenderesinde naçar kalırsınız. Bu da kapitalizmin bir oyunudur belki ama anlayacak zekânız var mıdır orası meçhuldür işte. Kardeşim aynı evde yaşadığın birine düşmanlık etmek değildir mesele, o insana hesap sormak için onunla oturup konuşabilmektir. Konuşacaksın kardeşim, ekmeğini, suyunu, hazineni paylaştığın insanla, aptalca düşmanlık niye ahmak? Önce konuş, sonra hesabını sor sorulması icap ediyorsa. Çünkü sizin aptalca ve ahmakça düşmanlığınız yüzünden bendeniz düşmanlık ve ölüm cehenneminde yaşamak zorunda değilim. Yarınlarımın karartılmasından hazzetmiyorum ve emin olun ki yarınlarımızı karartıyorsunuz. Gerçekten şerefsizlik yapıyorsunuz ve gerçekten şerefsizsiniz. Yav kardeşim, bir insan düşün ki, aynı sofraya oturuyorsun ama ne onunla bir araya gelmeyi istiyorsun ne de ondan soracağın bir hesabın yok niye böylesin diye. Bunun adı nedir Tanrı aşkına? İhanettir ihanet bunun adı, yemin ederim ihanet. Hem ona paye vererek hem de geleceği karartarak yapılan bir ihanet. Çünkü bizim önümüzde çok işimiz var, böylesi ucuz ve basit işlerle enerjimizi heba edemeyiz, yarınları ve yaşamları çalamayız. O insan kahpeyse, kahpeliğini önce sorgula sonra da hesabını sor ama insanca sor, taviz verme, merhamet etme. Her şey adalet temelinde olsun ama. Ekranlardaki baykuşlar ve saklı yerlerden öten papağanlarda sussunlar artık!

YORUMLAR