Hayatlarımız çok sığ ve yavan maalesef. Gerçekten hiçbir şeyin tadı, tuzu yok. Var-mış gibi yaşıyoruz yani sahteyiz, her şeyimizle sahteyiz. Maddenin çöplüğünde yaşayan ve bitevi o çöplüğü karıştıran zavallı insançocuklarıyız. Biraz maddeye sahipsek her şey süt liman diye düşünüyoruz. Başkası umurumuzda bile değil, münhasıran kendimiz için varız, yaşıyoruz, biz iyi olalım bırakalım batan batsın, çöken çöksün, çürüyen çürüsün, sürünen sürünsün, ölen ölsün diyoruz. Çünkü neyin insani, neyin hayvani olduğunu bilmeyecek kadar alığı, bönüz, dar kafalıyız, sekteriz. Böyle söyleyince birileri mebzul miktarda bir şeyler üretiyorlar ve farklı duygularını açığa vuruyorlar ama böyle değil mi? Gerçekten bu hayattan tat alabilen bir kafa ve ruh var mıdır ve o kafa nasıl bir kafadır, o ruh nasıl bir ruhtur? Zira böylesi bir hayattan tat almak için insanı duygularını kaybetmiş olman iktiza eder, bilakis insan olarak böylesi bir şey kabil değildir ve olamaz da. Niye mi? Çünkü dar kafalı ve sekter malların cenderesindeyiz de ondan. Niteliksiz tiplerin manipüle ettiği bir hayatın tutsaklarıyız. Cahillerin insanlığın kaderine hükmettiği bir çağı yaşıyoruz. Dördüncün tür yaratıkların birinci sınıf insanlara yön çizdiği bir hayatın cenderesindeyiz. Herkese ait diyoruz bazı şeyler için ama herkese ait olduğu iddia edilen yerde herkes özgürce hareket etme kabiliyetinden mahrum. Bendeniz istediğim yaşamı intihap edemiyorum mesela, istediğim şeyi yapamıyorum, düşüncemi özgürce izah ve izhar edemiyorum. Duygularımı özgürce açığa vuramıyorum. Çünkü istediğimiz şeylere, birileri, başkaları tavassutu ve benim olanın gücü ile getirilmişler. Yani bana ait olan benim yolumu keserken, başkasının yolunu açabiliyor. Seçimlerde aptallar tercih ediliyor, çünkü insançocukları aptallaştırılmak isteniyor. Ama bendeniz istesem bile istediğim yere gidemiyorum, yolum kesiliyor. Ne kadar namusluysan o kadar eziliyorsun, ne kadar cahilsen o kadar itibar görüyorsun. Ne kadar dürüstsen o kadar öteleniyorsun. İşte hayatta bu yüzden sığ ve yavan kalıyor. Madem öyle, niye böyle? Çünkü bizi, olmayan akıllarıyla aldatmaya, avutmaya, uyutmaya çalışıyorlar, yersek böyle olmuş olacağız. Yiyelim mi? Hayır. Çünkü yersek, yiyecekler. İnsani olmayan bir hayat ama insanım diyenler mutlu öyle mi? Hayır efendim, insanım ve insani olmayan bu hayatı reddediyorum ve yeni bir hayat istiyorum. Böylesi bir şey özgürlüğümdür ve özgürlüğüme darbe vurulmasın diyorum. Vuranı da lanetliyorum. İğreniyorum, tiksiniyorum bu hayattan ve kusuyorum bu hayatı. Tühhh sizin şerefinize şerefsizler güruhu, insanlığa hayatı haram eden asalaklar, kansızlar, soysuzlar, her kimseniz cümlenize yuh olsun.

YORUMLAR