Gerçekler özgür kaldıkları müddetçe özgürlük gerçek anlamda var olur, özgürlük varsa insan gerçek yüzüyle ve insan olarak yaşar. Özgürlüğün olmadığı yerde insan yoktur, maskeli balo vardır. Çünkü özgürlük yoksa kimse gerçek kimliği ile yoktur ve böylesi bir toplum karanlığın dibinde yaşamaktadır, bir milim bile terakki kaydedemez, tedricen tereddiye ve tagayyürata doğru ilerler, gün gelir öyle bir düşer ki uzanacak ve el uzatacak tek bir el bulamaz ve öyle de olur bazen, belki de olmaktadır, hissedemeyen mal gibi yaşar gider. Ve bendeniz böylesi bir yaşamdan tiksiniyorum ve özgürlük istiyorum. İnsan gibi yaşamak istiyorum, kimse istemiyorsa da bendeniz istiyorum, zira yaşadığım hayatı hak etmiyorum, hak ettiğim ama yaşayamadığım, yaşatılmayan hayatımı istiyorum. Çünkü bu dünyayı merak ediyorum, içindekileri ve olan bitenleri merak ediyorum. Zira çözümleyemediğim, idrak edemediğim şeylerin var olduğunu düşünüyorum. Kayıtsızca, hiçbir sınırlama olmadan bilmek için araştırmak istiyorum, bulduklarımı haykırmak istiyorum. Hiçbir gücün benim arzularımı tahdit etmesini istemiyorum. Seven sevebilir ve eyvallah edip kafasına göre takılabilir. Arkasıymış, önüymüş, biz anlamazmışız, bilmem şuymuş buymuş, bu martavallara, mavallara karnım tok kardeşim. Git masallarınla kölelerini avut. Köle değilim, ilânihaye de köle ve köleniz olmayacağım. Ne yapacaksan orta yerde yap, ne söyleyeceksen açıkça söyle. Sanki bir şeyler gizlenmeliymiş ve onlar gizlenmesi gerektiği için özgürlükler biraz kısılabilirmiş gibi kahpece, pezevenkçe tavırlara aldanmıyorum, inanmıyorum. Ki, kimin dünyasında, kime, kafana göre posta koyuyor, hayatları tahdit ve tehdit etmeye yelteniyorsun? Her şey şeffaf olsun kardeşim. Bana özgürlük vermeyenler, vermedikleri özgürlüğü bendenizden alamazlar. Alırlarsa, ki gerçek manasıyla çalarlarsa, çalınmış özgürlüğümün peşine düşerim ve canımı veririm icap ediyorsa ama özgürlüğümü alırım. Zira bendeniz mal değilim, istiyormuşum gibi yaşamam hak ettiğim şeyi, isterim ve almak için kavgamı veririm hak ettiğim şeyi almak için. Bu hayata ilk nefesimden son nefesime dek eğilerek yaşamak için gelmedim. Köpeklere köpeklik etmek için gelmedim, kölelerin kölesi, kulların kulu olmak için gelmedim, hayatlara metazori tasallut eden ve hayatlar üzerinde egemenlik kuran fahişelere her daim tebessüm etmek ve buse vermek için gelmedim. Bu yüzden gerçek demeliyiz, her daim gerçek ve gerçeğin peşine düşmeliyiz. Düşmüşüm bir kere! Kendini tanıma, bilme ve kendin olma savaşı bir başladığı zaman ne başlatanın ne de önünde barikat olmak isteyenin durdurmayı başarabileceği bir savaştır. Ezilir geçer yol üstünde duran, koşanlar tarafından. Durma koş lütfen ey insan, ez geç önünde duranları, seni çaktırmadan vuranları, cebini soyanları, seni tefe koyup oynatanları, zerre merhamet etme. Ya insanca bir yaşam ya da köle gibi, kul gibi, köpek gibi bir yaşam, tercih, karar, seçim, kader senin!

YORUMLAR